Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
praktykowaneprzezświeckich,takjakpragnąłtego
GarcíazCisneros.Liczniświeccyzwracalisię
doklasztorówzpropozycjąodprawieniaćwiczeń
duchowych,jakwielceprawdopodobnewwypadku
IgnacegozLoyoliwMontserratw1522roku”.
Nowatorstwoigeniuszśw.Ignacegopolegałynatym,
żekorzystajączzastanychformpobożności,potrafił
twórczo,zdoskonałymwyczuciemwpisaćwniewłasne
doświadczenieduchowe,takbybyłoonoprzekazywalne
kolejnymrekolektantom.Ćwiczenia,któreśw.Ignacy
tworzyłiudoskonalałprzezlata,byłyzatemwiernym
odwzorowaniemdrogiduchowej,którąsamprzeszedł
oddoświadczenianawróceniaiwalkiduchowej,poprzez
doświadczeniamistycznepokolejneetapy
doskonaleniasięwsłużbieBogu.
XVI-wiecznaHiszpaniazrodziłarównieżwielkich
mistykówśw.TeresazÁvilaczyteżśw.JanodKrzyża
opisywalidrogędoBogapoprzezróżnewystępujące
naniejmistycznefenomenyistanywewnętrzne.Choć
MariaodJezusazÁgredyniewspominawswoich
pismachoinspiracjiwypływającejzoczytaniawdziełach
współczesnychjejautorówduchowych,jednakzdużym
prawdopodobieństwemmożnaprzyjąć,żepewne
elementypraktykpobożnychjejepokiijejojczyzny
wjakiśsposóbdoniejdocierały.
O
ĆwiczeniachduchowychMarii
zÁgredy