Gospodarka kreatywna i mechanizmy jej funkcjonowania

Krzysztof Stachowiak

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-232-3201-8

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza

Rok wydania:

2017

Liczba stron:

387

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Stachowiak, Krzysztof. Gospodarka kreatywna i mechanizmy jej funkcjonowania. Red. . Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2017, 387 s. ISBN 978-83-232-3201-8

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Stachowiak, K.

T1 Gospodarka kreatywna i mechanizmy jej funkcjonowania

PB Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza

PP Poznań

YR 2017

SN 978-83-232-3201-8

Bibliografia BibTex:

@Book{ 193883, author = "Stachowiak, Krzysztof", editor = "", title = "Gospodarka kreatywna i mechanizmy jej funkcjonowania", publisher = "Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza", year = "2017", address = "Poznań", isbn = "978-83-232-3201-8" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Stachowiak, Krzysztof

ED -

TI - Gospodarka kreatywna i mechanizmy jej funkcjonowania

PB - Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza

CY - Poznań

PY - 2017

SN - 978-83-232-3201-8

ER -

Netografia (standard APA):

Stachowiak, Krzysztof. Gospodarka kreatywna i mechanizmy jej funkcjonowania [baza danych online] Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2017 [dostęp: 07 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/gospodarka-kreatywna-i-mechanizmy-jej-funkcjonowania-krzysztof-stachowiak-193883.

geografia ekonomiczna, sektor kreatywny, gospodarka kreatywna

Książka jest poświęcona gospodarce kreatywnej, interpretowanej jako wykorzystanie kultury i jej zasobów w rozwoju gospodarczym. W niniejszym opracowaniu sformułowano koncepcję gospodarki kreatywnej i przedstawiono główne mechanizmy jej funkcjonowa...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-232-3201-8

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza

Rok wydania:

2017

Liczba stron:

387

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Podziękowania10
1.1. Cel pracy i jego uzasadnienie14
1. Wstęp14
1.2. Dualizm gospodarki kreatywnej i jego konsekwencje metodologiczne18
1.3. Wzorzec metodologiczny badań i schemat koncepcyjny pracy19
1.4. Dotychczasowe badania nad sektorem kreatywnym w Polsce25
2.1. Sektor kreatywny – genealogia pojęcia30
2. Od sektora kreatywnego do gospodarki kreatywnej – ewolucja poglądów30
2.1.1. Rodowód filozoficzny31
2.1.2. Rodowód ekonomiczno-polityczny33
2.2. Dlaczego pojęcie sektora kreatywnego przestało wystarczać?36
2.2.1. Konceptualizacje sektora kreatywnego i ich ograniczenia36
2.2.2. Trudności w definiowaniu i operacjonalizacji pojęcia sektora kreatywnego45
2.3. W kierunku gospodarki kreatywnej51
2.3.1. Początki dyskusji o gospodarce kreatywnej51
2.3.2. Główne argumenty na rzecz nowego pojęcia57
2.3.3. Przemiany we współczesnej gospodarce światowej jako źródło gospodarki kreatywnej60
2.4. Podsumowanie66
3.1. Czy kreatywność jest differentia specifica gospodarki kreatywnej?69
3. Gospodarka kreatywna i jej zakres69
3.1.1. Pojęcie kreatywności (twórczości)69
3.1.1.1. Główne sposoby rozumienia pojęcia kreatywności69
3.1.1.2. Ewolucja pojęcia twórczości72
3.1.1.3. Komu lub czemu przysługuje kreatywność73
3.1.1.4. Ciemna strona kreatywności76
3.1.1.5. Kreatywność a innowacyjność77
3.1.2. Krytyka kreatywności jako cechy konstytutywnej gospodarki kreatywnej78
3.1.2.1. Główne argumenty krytyki78
3.1.2.2. Wielowymiarowość kreatywności82
3.1.2.3. Wiedza artystyczno-literacka jako konstytutywny element gospodarki kreatywnej86
3.2. Pojęcie gospodarki kreatywnej90
3.2.1. Definicja gospodarki kreatywnej90
3.2.2. Operacjonalizacja pojęcia gospodarki kreatywnej94
3.2.3. Uwagi terminologiczne101
3.3. Granice gospodarki kreatywnej104
3.3.1. Gospodarka kreatywna a kultura i sztuka104
3.3.1.1. Źródła współzależności między gospodarką a kulturą104
3.3.1.2. Kultura i jej podstawowe kategorie106
3.3.1.3. Semiotyczny wymiar kultury108
3.3.1.4. Kultura symboliczna110
3.3.1.5. Sztuka jako główny zasób kultury dla gospodarki kreatywnej112
3.3.2. Gospodarka kreatywna a gospodarka oparta na wiedzy115
3.4. Podsumowanie119
4.1. Model gospodarki kreatywnej122
4. Podstawowe elementy gospodarki kreatywnej122
4.2. Rynek dóbr kreatywnych i struktura gospodarki kreatywnej127
4.3. Wartość kulturowa, kapitał kulturowy, kapitał kreatywny138
4.3.1. Wartość kulturowa138
4.3.1.1. Pojęcie wartości kulturowej138
4.3.1.2. Wartości kulturowa a wartość ekonomiczna143
4.3.2. Kapitał kulturowy i kapitał kreatywny148
4.4. Dobra kreatywne156
4.4.1. Pojęcie i struktura dobra kreatywnego156
4.4.2. Treści kultury jako dobra kreatywne163
4.4.3. Rodzaje dóbr kreatywnych165
4.4.3.1. Kryteria wyróżniania dóbr kreatywnych165
4.4.3.2. Dobra proste i złożone166
4.4.3.3. Dobra trwałe i nietrwałe168
4.4.3.4. Dobra zlokalizowane i niezlokalizowane171
4.4.3.5. Dobra prywatne i publiczne172
4.4.3.6. Dobra jednostkowe i masowe174
4.4.3.7. Dobra unikatowe i powszechne176
4.5. Podmioty gospodarki kreatywnej177
4.5.1. Główne rodzaje podmiotów w gospodarce kreatywnej177
4.5.2. Twórcy i producenci179
4.5.3. Odbiorcy – konsumenci i prosumenci182
4.5.4. Pośrednicy kulturowi186
4.6. Przestrzenny wymiar gospodarki kreatywniej – przestrzeń kulturowa, kreatywne milieu i sfera kreatywna192
4.7. Kreatywność zlokalizowana, czyli przestrzenie produkcji kulturowej197
4.7.1. Rola przestrzeni i odległości w działalności kreatywnej i innowacyjnej197
4.7.2. Rodzaje przestrzeni produkcji kulturowej201
4.8. Podsumowanie206
5.1. Pojęcie mechanizmu i relacjonistyczny model wyjaśniania210
5. Mechanizmy sfery realnej gospodarki kreatywnej i ich wymiar przestrzenny210
5.2. Główne mechanizmy funkcjonowania gospodarki kreatywnej212
5.3. Mechanizm zakorzenienia216
5.3.1. Struktura mechanizmu i pojęcie zakorzenienia216
5.3.2. Formy zakorzenienia gospodarki kreatywnej220
5.3.3. Zakorzenienie terytorialne gospodarki kreatywnej224
5.4. Mechanizm semiotyzacji226
5.4.1. Rola semiozy w gospodarce kreatywnej226
5.4.2. Semiotyzacja dóbr i przestrzeni230
5.5. Mechanizm utowarowienia237
5.5.1. Towary w gospodarce kreatywnej237
5.5.2. Utylitaryzacja wartości kulturowej, czyli przemiana wytworów kultury w dobra i towary239
5.6. Mechanizm obiegu wartości246
5.6.1. Tworzenie i przechwytywanie wartości w gospodarce kreatywnej246
5.6.2. Łańcuch wartości w branżach kreatywnych249
5.6.3. Sieci wartości gospodarki kreatywnej254
5.7. Mechanizm digitalizacji258
5.7.1. Zmiany paradygmatów techno-ekonomicznych w gospodarce kreatywnej258
5.7.2. Konwergencja technologiczna i cyfryzacja treści kultury261
5.8. Mechanizm globalizacji266
5.8.1. Dialektyka globalność – lokalność jako katalizator globalizacji gospodarki kreatywnej266
5.8.2. Deterytorializacja i reterytorializacja, czyli glokalizacja kultury271
5.9. Mechanizmy lokalizacyjne277
5.10. Podsumowanie285
6.1. Mechanizm selekcji kulturowej289
6. Mechanizmy regulacyjne i ich przestrzenne konsekwencje289
6.2. Mechanizm kontroli społecznej298
6.3. Mechanizmy instytucjonalne307
6.3.1. Instytucje gospodarki kreatywnej307
6.3.2. Mechanizm prawny309
6.3.3. Mechanizm standaryzacji316
6.3.4. Mechanizm polityki publicznej wobec sektora kreatywnego323
6.4. Podsumowanie330
7.1. Główne wnioski333
7. Zakończenie333
7.2. Ograniczenia zaproponowanej koncepcji340
7.3. Postulowane kierunki badań342
Literatura346
Spis rycin381
Spis tabel383
Creative economy and mechanisms of its functioning: An economic geography perspective (Summary)384

rentownemiejscapracy.Siłąnapędowątegoprocesuurynkawianiaiumasawianiakulturystała

sięrewolucjainformacyjno-telekomunikacyjnainowemedia,dziękiktórymkosztyprocesów

powielaniaidystrybucjiradykalniesięobniżyły.Międzytymidwiemasferami:artystycznejkre-

acjiiekonomicznejprodukcji-traktowanymidotychczaszupełnieodrębnie-trzebazbudować

nowemosty,nowe,wzajemniekorzystnepowiązania.

2.2.DLACZEGOPOJĘCIESEKTORAKREATYWNEGO

PRZESTAŁOWYSTARCZAĆ?

2.2.1.Konceptualizacjesektorakreatywnegoiichograniczenia

Sektorkreatywnystałsięodrębnymprzedmiotembadańróżnychdyscyplinnauk

społecznych.Jednakbadaniateprzeprowadzanesąnaróżnychpoziomachana-

lizy,aprzeztoodnosząsiędoinnychaspektówsektorakreatywnego.Wefekcie

odmiennesąprzedmiotybadańisposobyichkonceptualizacji.Chronologicznie

możnawyróżnićnastępującegłównekoncepcjeteoretycznezwiązanezsektorem

kreatywnym:(1)koncepcjabranżkreatywnych(nazywanychteżodlat60.XXw.

„przemysłamikultury”

,odlat90.„branżamikreatywnymi”

,albo„przemysłami

kreatywnymi”),(2)koncepcjamiastakreatywnego,(3)koncepcjaklasykreatyw-

nej.Cechytychkoncepcjiwrazzichograniczeniamiprzedstawionosyntetycznie

wdalszejczęściopracowaniaorazwtabeli2.1,aichobszerniejszeomówienieznaj-

dujesięwpracyStachowiakaiTomczak(2015).

Branżekreatywne(creativeindustries)stałysięprzedmiotemanalizistudiów

naukowych,jakrównieżprzedmiotemzainteresowaniapolitykipublicznej,związa-

nejzrozwojemlokalnymiiregionalnym.To,codziśokreślamymianembranżkre-

atywnych,tworzywrzeczywistościmocnozróżnicowanągrupędziałalnościonie-

kiedybardzoodmiennymcharakterze.Działalnościteistniejąoddawna,jednak

dopieropodkoniecXXw.zostałyzebranepodparasolemjednejkategorii.Wynika

tom.in.zpewnychprzeobrażeńdokonującychsięwgospodarcepodkoniecXXw.

iwyłaniającejsięjejnowejformynazywanejkapitalizmemkognitywnym(Moulier

Boutang2011)lubkapitalizmemkognitywno-kulturowym(Scott2007,2008).Jedną

głównychcechkapitalizmukognitywnegojestto,żecorazwięcejdóbrprodukowa-

nychikonsumowanychwspołeczeństwiema,opróczwartościużytkowej,wartość

kulturową(Trosby2001,s.26-31)-itoonaczęstodecydujeowartościwymiennej

takichdóbr.Zatemźródłemwartościdodanejstająsięcorazczęściejelementyonie-

materialnymcharakterze,takiejakznaki,symbole,estetykaprzedmiotuitd.,które

wykorzystywanesąprzezdziałalnościnazywanekreatywnymi.

Koncepcjabranżkreatywnychpojawiłasięwlatach90.XXw.wAustralii

iWielkiejBrytanii.Rozszerzałaonajużwcześniejanalizowaneprzezekonomistów

Brak wyników

Gospodarka kreatywna i mechanizmy jej funkcjonowania

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra