Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
32
Rozdział1.Perspektywainterakcjonizmusymbolicznego
Park,EverettHughes,ErnestBurgess,LouisWirth,EllsworthFarris,
atakżeCharlesH.Cooley(Coser1976,Bulmer1984,Tomasi1997,
Chapoulie2001).Mimoróżnic,wspólneimbyłopodejmowanie
zagadnieniarolikomunikacjiwewzajemnychoddziaływaniachludzi.
Podobniejakwtejpierwszejfazie,równieżpoIIwojnieświatowej,
wokresietzw.drugiejszkołychicagowskiej(HerbertBlumer,Everett
Hughes,W.LloydWarner,RobertRedfield,DavidRiesman,Anselm
Strauss,ErnestBurgess,LouisWirth)(Fine1995),interakcjonizm
symbolicznybyłkształtowanyprzezluźnopowiązanegronoso-
cjologów,doktórychdołączaliinni,jakTamotsuShibutani,kształcąc
następnepokolenia(Gusfield1995:X).
Podrugie,interakcjonizmsymbolicznynieposiadajednego
klasycznegofundatora,któregopoglądysystematyczniewyłożone
stanowiłybypodstawędladalszegorozwojuorientacji,choćstatus
takiniejednokrotnieprzyznawanoBlumerowi.Jużwpierwszym
okresiekształtowaniasiękierunkuzostałyzapoczątkowanedwie
tradycje(Fisher,Strauss1978:458).PierwszabyłazwiązanazMeadem,
filozofempragmatystą,któregowykładyzpsychologiispołecznej
oddziałaływlatach20.takżenaszerokiegronosocjologów.Drugą
tradycjęzapoczątkowałystudiaThomasanaddokumentamiosobis-
tymiorazbadaniaterenoweParkaopartenaobserwacjiuczest-
niczącej.Tedwie,niewykluczającesiętradycjeległyupodstaw
psychospołecznej(socjologicznejpsychologiispołecznej)iszerszej,
zorientowanejnamakroprocesy,socjologicznejodmianyinterak-
cjonizmusymbolicznego(Blumer1969:179;Rose1977:VIII;Stryker
1980:1;Vaughan,Reynolds1970:334–339).Pierwszaskupiauwagęna
zmianach,jakimulegajednostkawinterakcji,druganatomiaststawia
wcentrumrolęprocesówkomunikacjidlatworzeniaizmiany
porządkuspołecznego.
Wśródwczesnychinterakcjonistówpoczesnemiejsceprzypada
niewątpliwieMeadowi,któregopragmatycznakoncepcjadziałania
(act)orazdziałaniaspołecznego(socialact)–jakowzajemnejadaptacji
działańpartnerówprzez„konwersacjęgestów”–stanowipodstawę
