Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
Człowiekmożeprzestaćmówić,niemożejednakprzestaćkomunikowaćsię
zapomocąciała1.Niemalnieustanniewysyłamykomunikatydotyczącenaszego
nastawieniadoinnych,emocjiktórenamtowarzyszą.Nawetnaszeemocjonal-
newspomnieniasąwdużejmierzeniewerbalneznatury2.Podczaspierwszych
dwóchlatżyciadzieckodysponujerepertuaremniewerbalnychsygnałów,atak-
żeuczysięrozumieniaróżnychniewerbalnychsygnałówdocierającychzotocze-
nia.Teaspektykomunikacjipozostajązczłowiekiemnaetapiedorastaniaiwraz
zwiekiemnietracąnaznaczeniu.Ztegopowoduniewerbalneaspektykomunika-
cjiogrywająważnąrolęwnaszymrozumieniuprocesukomunikacji3.
Komunikacjaniewerbalna,najogólniejdefiniowanajestjakorealizowanaza
pomocąśrodkówinnychniżsłowa.Wzwiązkuztym,żezakresznaczeniowyter-
minukomunikacjaniewerbalnamożebyćniezwykleszeroki,myskoncentrujemy
sięnakilkuwybranychdziedzinachkomunikacjiniewerbalnej–proksemice,ki-
nezyce,chronemice,haptyce,okulestyce,paralangue*orazolfaktyce.Mamyjed-
nocześnieświadomość,żejesttojednazwielupropozycjianalizytakszerokiego
zjawiskaiwżadnejmierzeniejesttoobrazanicałościowy,aniskończony.
Książkapodzielonajestnadwiezasadniczeczęści:pierwszą,teoretycz-
ną,zatytułowaną„Komunikacjaniewerbalnawaspekciepłci”–przedstawiają-
cąszczegółowącharakterystykęposzczególnychdziedzinkomunikacjiniewer-
1E.Goffman,Zachowaniewmiejscachpublicznych.Ospołecznejorganizacjizgromadzeń,
przeł.O.Siara,PaństwoweWydawnictwoNaukowePWN,Warszawa2008,s.41.
2D.G.Leathers,Komunikacjaniewerbalna.Zasadyizastosowania,przekł.M.Trzcińska,Wy-
dawnictwoNaukowePWN,Warszawa2007,s.21.
3Ch.R.Duke,NonverbalBehaviorandtheCommunicationProcess,„CollegeComposition
andCommunication”1974,vol.25,no.5,s.397.
*Synonimiczneterminyto„paralanguage”i„parajęzyk”.
