Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
(9.11.1964)
Andrzeju!
Wszystkozaczynasięodpunktu.Dotykaszołówkiempapieru,palcem
(ustami)kobiety,wzrokiempejzażuitp.Niezauważysznawet,żeten
punktinicjujekontakt,niezawsześciśleokreślony.Początektoteż
punktrozumianydwuznacznie,chociażby„punktdlaciebie”.Potem
przesuwaszdłoń,dodrugiegopunktu.Robisięintrygującoirośnie
podniecenie.Dwapunktywystarczą,abywyznaczyćprostą,oile
używaszlinijki;gdyrękacidrży,zatoczyszłuk.Potempojawiasię
punkttrzeci.Inatychtrzechpunktachmożeszwskrzesićpłaszczyznę.
Warchitekturze,araczejwjejzapisie,kolejnepunktymusiszumieścić
wwyznaczonejprzezsiebiepłaszczyźnie,ściągającjenapapier
zwielkiejczasoprzestrzeni.
Podobniejestwliteraturze,tyleżenieużywasięwniejekierki
ilinijki.Punktyłączącesięwlinielubliterywzniecająprzyszłość.
Tworząctenswoistyzapis,wpadaszwswojegorodzajupodniecenie,
więcmetafora(araczejanalogia)zdotykaniemkobietyjestjak
najbardziejtrafiona:odpunktudoliniiust,docałegociała,apotem
dalej,głębiej,doutratytchu.Wmyślzasady:albocośrobić
znakomicie,albonic.
wżyciudziałania,którymnależyoddaćsięcałkowicie,byćmoże
onewłaśnienajlepszymprzejawemżycia.Życiemusimiećtreść,nie
możemiećpustychkartek,niezapisanychpłaszczyzn,
nieeksplorowanychprzestrzeni.Przecieżmusimywypełnićczymś
naszeżycieodurodzindośmierci.Żebytenosobliwypakunekbył
natylezwartyiciężki,żebyniemógłnimmiotaćżadenwiatr,żebynie
mógłgokopnąćżadencwaniak.Rzutpoziomyiprzekrój,zrobione
nakalcelubpapierze,pozwoląnamzobaczyćdokładniej.Alerysunek
lubzapisanakartkatotylkoprojekt.Trzebajeszczewcielićgowżycie.
Wprawdzietrzymamysięokreślonegozarysuiobligującychnas
wymiarów,jednakżedorealizacjipotrzebnyjestczłowiek.Motywy
jegodziałań,niezmienneodtysiącleci,potrafiązniweczyćkażdy
zamysłikoncepcję.Niematakiejbudowli,wsensiematerialnym
imentalnym,którejniemożnabyzohydzićlubzburzyć.Takjuż