Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
aojciecwreszcieprzestanienaniąpatrzećzwyrzutem.
Byłazsiebiedumna,boustalenieobecnejtożsamości
człowieka,któryprzedniemaltrzydziestomalatyzostał
wrazzrodzicamiobjętyfederalnymprogramem
ochronyświadków,wymagałoodniejnieladatrudu.
Wposzukiwaniachtegoczłowiekaskorzystała
zpomocyPhoebe,swojejwieloletniejprzyjaciółki,która
dziękiswymniezwykłymzdolnościomhackerskim
umiaładotrzećwsiecidotajnychinformacji.Dla
Phoebeniebyłoczłowieka,któregotożsamościnie
umiałabyustalić.
Krótkowięcmówiąc,sukceswsprawieHawthorne’a
miałzapewnićRennyawanswfirmieorazsprawić,
żejejtatuśwkońcuzapomniotymjedynymprzypadku,
kiedypowinęłajejsięnoga.
Zadzwoniładodrzwirezydencji,wachlującsię
aktówką.Wtymgigantycznymdomiszczumogąupłynąć
wieki,zanimktośprzyjdzie,żebyjejotworzyć,
przemknęłojejprzezmyśl,leczkujejzdumieniunie
musiałaczekaćanisekundy.
WprogunaszczęścieniezjawiłsięsamTate
Hawthorne,tylkosędziwykamerdynerwliberii,który
zwygląduprzypominałThomasaJeffersona.
−Witampanią–powiedział.-Jaksiędomyślam,będę
miałzaszczytzapowiedziećpannęTwigg?
Skinęłagłową.Napoczątkutegotygodnia
skontaktowałasięzAurorą,asystentkąHawthorne’a,
któraokazałasięniezmiernieuczynna,aranżującjej
spotkaniezeswoimpracodawcąpodczasjedynego
wolnegokwadransa,jakimszefdysponowałwtym
miesiącu.
