Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iobliczeń.
–Proszęsięnimnieprzejmować–pocieszył
jąGunner.–Onsiętakzachowujewobecwszystkich.
Zbytpoważnietraktujeżycie…izaciężkopracuje.
Idączaksiędzemwkierunkurufy,Katelustrowała
wzrokiemocean.Woddalidostrzegłaznajomyzarys
wysp,alenicpozatym.Oparłasięoreling,czuła
chłodzącepocałunkimorskiejbryzy.Jużsamopatrzenie
naoceaniświadomość,żejestnajegowodach,
przynosiłojejukojenie.
Naglewzrokjejpadłnawyraźnyśnieżnobiałynapis,
wymalowanynaczarnymtlerufy.Jegodużeczytelne
literytworzyłynazwęstatku:„Kruk”.
–Kiedypiracizbliżalisiędowaszegostatku,niebyło
nanimżadnejnazwy.–SpojrzałanaGunnera.–Jestem
tegopewna.–Aleczynaprawdę?Czytakzasadniczy
błądsprawił,żeznalazłasięwobecnejsytuacji?
–Wkażdymraziewydawałomisię,żenicniewidzę.
–Możepanispokojniewierzyćswoimoczom.Piraci
niemoglizobaczyćnazwy.Proszęprzyjrzećsiębliżej.
Podeszładorufyiwychyliłasię.Wtedywłaśnie
zobaczyła,naczympolegałtrickNortha.
–Widzępodłużnączarnądeskęprzymocowanąnad
napisem.
–Jestpraktycznieniewidocznazkażdegoinnego
miejsca.Możnająopuścićizakryćnazwęstatku.
–Sprytnasztuczka.
–Sprytna,prawda?Northtoczłowiekinteligentny.
–Jakbardzo?–zapytała,chcącwpełniocenić
człowieka,którybyłjejwrogiem.
–Znasiępanichoćtrochęnastatkach,pani