Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wpływposzczególnychczynnikównabadanezjawiskoobliczymy,podstawiając
kolejnodopodstawyporównań(S
1.Wpływzmianyczynnikaanawielkośćodchyleniabadanegozjawiska
0
)wielkościczynnikówzokresubadanego.
(ΔS
a)wynosi:
S
ΔS
a=a
a=S
1
⋅b
a–S
0
⋅c
0
0
.
,
(7)
(8)
2.Wpływczynnikabnaodchylenieglobalnebadanegozjawiska(ΔS
b)równasię:
S
ΔS
b=a
b=S
1
⋅b
b–S
1
⋅c
a.
0
,
3.Wpływczynnikacnaodchylenieglobalne(ΔS
c)wyniesie:
S
ΔS
c=a
c=S
1
⋅b
c–S
1
⋅c
b.
1
,
Prawidłowośćobliczeńsprawdzimyzapomocąrównania:
ΔS=ΔS
a+ΔS
b+ΔS
c.
(9)
(10)
(11)
(12)
(13)
Odchylenieglobalnebadanegozjawiskajestsumąodchyleńcząstkowych
spowodowanychwpływemposzczególnychczynnikównajegowielkość.
1.6.2.Metodaróżnicowania
Skróconymzapisemmetodypodstawieńłańcuchowychjestmetodaróżnicowania.
Jejistotapoleganatym,żedobazyporównań,wyrażonejzapomocąprzyjętych
dobadańczynników,podstawiasięróżnicęmiędzywielkościączynnikawokresie
badanymiwokresieubiegłymbądźwedługplanu.
Tokpostępowaniawmetodziejestnastępujący:
S
S
ΔS=S
0
1
=a
=a
0
1
⋅b
⋅b
1
–S
0
1
⋅c
⋅c
0
.
0
1
,
,
(14)
(15)
(16)
1.Wpływzmianyczynnikaanawielkośćodchyleniabadanegozjawiska
(ΔS
a)wynosi:
ΔS
a=(a
1
–a
0
)⋅b
0
⋅c
0
.
(17)
2.Wpływczynnikabnaodchylenieglobalnebadanegozjawiska(ΔS
b)wynosi:
ΔS
b=a
1
⋅(b
1
–b
0
)⋅c
0
.
3.Wpływczynnikacnaodchylenieglobalne(ΔS
c)wynosi:
(18)
ΔS
c=a
1
⋅b
1
⋅(c
1
–c
0
).
(19)
Podobnątechnikęobliczeńmożnazastosowaćprzywiększejliczbieczynników.
31