Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2
Niepełnosprawność
BarbaraMazurkiewicz
2.1.
Denicjaniepełnosprawności
Wciąguostatnich20latrozumienieniepełnosprawnościuległo
znacznemuprzeobrażeniuzarównopodwzględemspołecznym,jak
ipsychologicznym.Zmianyobjęłytakżenazewnictwo.Aktualnie,za-
równowopracowaniachnaukowych,dokumentachpolitykispołecz-
nej[21,22],jakiwjęzykupotocznymfunkcjonujewielebliskoznacz-
nychterminów:kalectwo,upośledzenie,inwalidztwo,ułomność.
TerminologiastosowanawPolsceprzezkolejnedziesięciolecia
byłabardzożna.Najczęściejstosowanymterminembył„inwalida”,
usankcjonowanyustawązdn.14.12.1982roku„Ozaopatrzeniueme-
rytalnympracownikówiichrodzin”,któraokreśla,że„inwalidajestto
osobaczęściowolubcałkowicieniezdolnadowykonaniazatrudnienia
zpowodustałegolubdługotrwałegonaruszeniasprawności”[16].
Denicjataniespełniajednakoczekiwańzpunkuwidzeniare-
habilitacji,ponieważpodstawowymzamierzeniemrehabilitacjijest
przygotowanieinwalidydopodjęcialubprzywróceniadopracy.Na
tęzależnośćzwróciłuwagęZabłocki,któryrozszerzyłdenicjęinwa-
lidy,dodajączadaniarehabilitacyjne„inwalidajesttotakaosobanie-
pełnosprawna,którejzdolnośćdopracyzostałazmniejszonawstop-
niuwymagającymodpowiedniegodorobkukształceniazawodowego,
pomocywprzystosowaniuzawodowymdopracywodpowiednichwa-
runkachśrodowiskowo-materialnych”[25].
14