Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1.Organizacjaizarządzanie–podstawowepojęcia
25
Jeżelizakierownikapowinniśmyuznaćkażdego,ktosprawujezdefiniowane
przeznaswyżejfunkcjezarządzania,tomianemmenedżerówbędziemyokreślać
kierownikównajwyższegoszczebla–dyrektoranaczelnegoijegonajbliższych
współpracownikówmerytorycznych–zarządzającychcałymprzedsiębiorstwem,
będącychprofesjonalistami,więcodpowiednioprzygotowanychidziałających
zupoważnieniawłaściciela,awięcpełniącychterolenazasadziejakiejśformy
umowy,będącychzatemwistociepracownikaminajemnymi(choćtrzebaprzy-
znać,żewniektórychkulturachpojęcie„menedżera”odnosisiętakżedokie-
rownikówniższychszczebli).
Znaszegoujęciawynika,żekażdymenedżerjestkierownikiem,aleniekażdy
kierownik–menedżerem,atakżeito,żekażdywłaścicielprzedsiębiorstwa
(któregodalejnazywamyprzedsiębiorcą)możebyćmenedżerem,jeślizarządza
własnąfirmą,ale–oczywiście–niekażdymenedżerjestwłaścicielemfirmy,
którąkieruje.
Ponieważczęstospotykanym,pozytywnieodbieranymokreśleniemjest„przy-
wódca”zajmijmysięteraztympojęciem.Podstawązdefiniowaniaprzywódcyjest
sposóbwykonywaniafunkcjikierowniczych.Przywódcatoosobawywierająca
wpływnainnych,umiejącąinspirowaćzespółtak,abynakłonićwspółpracow-
nikówdopożądanychzachowań,bezstosowaniaśrodkówprzymusu,ajedynie
przezpozyskiwaniezwolennikówiuzyskiwaniepoparciadlaswoichzamierzeń.
Prawdziwiprzywódcyłącząwsobietakiecechy,jak:autorytet,entuzjazm,
wiarygodność,skutecznośćiumiejętnośćtworzeniapotencjałuorganizacyjnego.
Wpostępowaniuzludźmidążąprzedewszystkimdo:kładzeniaakcentunainte-
grującecele,wspieraniaiułatwianiapracy,ułatwianiawzajemnegooddziaływa-
nia.Zpsychologicznegopunktuwidzenialiderzyprzewodzą,ponieważpotra-
fiąprzekonaćludzi,żelepiejniżinnirozumiejąstojąceprzednimiproblemy.
Ludziegodząsięnaichprzewodnictwo,ponieważpotrafiąonimówićopro-
ponowanychrozwiązaniachzprzekonaniem,wykazującpewnośćsiebie,wtedy,
gdyinnimająwątpliwości,atakżepodejmowaćzdecydowanedziałania.Według
tejgrupypoglądówprzywództwo,toniedomenaintelektuczypoznania,ale
domenauczuć.
Wartozauważyć,żewśródspecjalistówtoczysiędyskusja,czymenedżerpowi-
nienbyćraczejprzywódcączyraczejprofesjonalistą,coinnymisłowymożnaspro-
wadzićdostaregopytania,czyzarządzaniejestnaukączysztuką.Odpowiedźnie
jestjednoznaczna,gdyżprzywódca-wizjonermożeniemiećdostatecznychumie-
jętnościpraktycznychwpostaciplanowaniaiorganizowania,abykoncepcjewcie-
lićwżycie,aniekiedynawetocenićichrealność,comożeprowadzićfirmęna
manowce.Natomiastdobrzewykształconymenedżermożebyćpozbawionywyob-
raźni,pozwalającejsformułowaćdalekosiężnąwizjęrozwojową,idlatego–jakto
najczęściejwżyciubywa–potrzebnajestwłaściwaproporcjaobutychcech,tylko
niebardzowiadomo,jakaproporcjajestwłaściwa.Podsumowująctenfragment
rozważańtrzebapodkreślić,żeniekażdykierownikjestprzywódcą,gdyżzależyto
odsposobu,wjakiwywierawpływnaludzi,atakże,żeniekażdyprzywódcamusi
