Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Noi?
TengwałtownywtrętprzypomniałJessice
oteraźniejszości;spojrzałanapięknątwarzooliwkowej
cerze.Czyżniebyłoprzejawemsłabości,żeogromnie
pragnęładotknąćjejponownie?Wodzićkońcówkami
palcówpowszystkichtychmuskularnychzakamarkach
izagłębieniach,poszorstkimzarościenajegoszczęce.
Czyjedenzjegoniesamowitychpocałunkówniemógłby
wyrwaćjejzzakłopotania?Zaniepokoiłasię,gdy
napotkaławjegospojrzeniubłyskzrozumienia.Jakby
odgadł,oczymmyślała.Błędembyłobypozwolić
munato.Boczyżnienauczonogorzucaćsięnataką
słabośćijąwykorzystywać?
–Luluzauważyłozdjęcie,naktórymmiałamnaręku
plastikowyzegarek–ciągnęła.–Ataksięzłożyło,
żewypuszczalinowysportowyzegarekprzeznaczony
dlamłodzieży.Pomyśleliwięc,żebyłobyidealnie
wykorzystaćmniewkampaniireklamowej.
–Aleprzecieżniejesteśklasycznąpięknością
–zauważył.
Spojrzaławjegociemne,lodowateoczy,
zdecydowananiepokazać,żejątodotknęło.
–Wiem,żenie.Alejestemfotogeniczna.Mam
wysokiekościpoliczkoweiszerokorozstawioneoczy,
cosprawia,żeaparatmnielubi;takprzynajmniej
powiedziałmifotograf.Jużdawnozdałamsobiesprawę,
żelepiejwyglądamnazdjęciachniżwrzeczywistości.
Todlategomniewzięli.Myślę,żepoprostuodcinali
kuponyodcałegotegorozgłosu,którytowarzyszył
złamaniumojejkarierynasamymjejpoczątku,ale
kampaniaodniosłaniespodziewanysukces.Apotem,
