Pedagogika specjalna t.1

Deborah Deutsch Smith

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-01-15668-8

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe PWN

Rok wydania:

2008

Liczba stron:

406

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Smith, Deborah Deutsch. Pedagogika specjalna t.1. Red. Firkowska-Mankiewicz, Anna; Szumski, Grzegorz . Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, 406 s. ISBN 978-83-01-15668-8

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Smith, D.D.

A2 Firkowska-Mankiewicz, A.

A2 Szumski, G.

T1 Pedagogika specjalna t.1

PB Wydawnictwo Naukowe PWN

PP Warszawa

YR 2008

SN 978-83-01-15668-8

Bibliografia BibTex:

@Book{ 61951, author = "Smith, Deborah Deutsch", editor = "Firkowska-Mankiewicz, Anna and Szumski, Grzegorz", title = "Pedagogika specjalna t.1", publisher = "Wydawnictwo Naukowe PWN", year = "2008", address = "Warszawa", isbn = "978-83-01-15668-8" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Smith, Deborah Deutsch

ED - Firkowska-Mankiewicz, Anna

ED - Szumski, Grzegorz

TI - Pedagogika specjalna t.1

PB - Wydawnictwo Naukowe PWN

CY - Warszawa

PY - 2008

SN - 978-83-01-15668-8

ER -

Netografia (standard APA):

Smith, Deborah Deutsch. Red. Firkowska-Mankiewicz, Anna; Szumski, Grzegorz. Pedagogika specjalna t.1 [baza danych online] Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008 [dostęp: 03 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/pedagogika-specjalna-t1-deborah-deutsch-smith-61951.

pedagogika specjalna, autyzm, upośledzenia

Podstawowy podręcznik z zakresu pedagogiki specjalnej przybliżający najważniejsze i aktualne zagadnienia tej dyscypliny w Polsce i na świecie. Autorka wyczerpująco omawia zagadnienia poświęcone kontekstowi edukacji specjalnej w dobie obecnych szan...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-01-15668-8

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe PWN

Rok wydania:

2008

Liczba stron:

406

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Przedmowa do wydania polskiego12
Wstęp20
ROZDZIAŁ 1. Kontekst pedagogiki specjalnej – czas walki o równe szanse32
Z WŁASNEJ PERSPEKTYWY. Moja droga32
Czego się dowiesz?33
1.1. Istota niepełnosprawności35
1.1.1. Czym jest niepełnosprawność?35
1.1.2. Czy niepełnosprawność zawsze jest upośledzeniem?36
1.1.3. Czy pojęcie niepełnosprawności jest współczesnym wymysłem?38
1.1.4. Jak traktowano ludzi z niepełnosprawnościami na przestrzeni dziejów?38
1.2. Początki pedagogiki specjalnej40
1.2.1. Jak powstała pedagogika specjalna?40
1.2.2. Czy możliwości oferowane przez pedagogikę specjalną były powszechnie dostępne?42
1.3. Potrzeba narodowej interwencji43
1.3.1. Dlaczego Kongres uchwalił narodową ustawę o edukacji specjalnej?44
1.3.2. Jakie ustawy federalne chronią prawa obywatelskie dzieci i dorosłych z niepełnosprawnościami?45
1.3.3. Czy ochrona zapewniona przez ustawy federalne zmieniła życie osób z niepełnosprawnościami?48
1.3.4. Dlaczego sądy musiały ponownie rozważyć zapisy ustawy IDEA?50
1.3.5. Kto stoi na straży praw dzieci i dorosłych z niepełnosprawnościami?51
1.4. Edukacja specjalna dzisiaj53
1.3.6. Jakie zasady leżą u podstaw wysiłków na rzecz edukacji specjalnej i rzecznictwa w zakresie niepełnosprawności?53
1.4.1. Czym jest edukacja specjalna?54
1.4.2. Kto zapewnia usługi edukacji specjalnej?56
1.4.3. Klasyfikowanie niepełnosprawności w edukacji specjalnej57
1.4.4. Jakie są fundamentalne zasady edukacji specjalnej?57
1.5. Szanse na lepszy XXI wiek58
1.5.1. Czy społeczeństwo jest bardziej wyczulone na ludzi z niepełnosprawnościami i ich potrzeby?59
1.5.2. Dlaczego edukacja specjalna stała się kontrowersyjna?62
1.5.3. Jak kompetentnie i skutecznie rozwiązywać problemy edukacji specjalnej?68
Podsumowanie71
Dodatkowe źródła informacji72
ROZDZIAŁ 2. Zindywidualizowane programy nauczania specjalnego – planowanie i świadczenie usług75
Z WŁASNEJ PERSPEKTYWY. Co poszło nie tak?75
Czego się dowiesz?76
Szanse na lepszą przyszłość76
2.1. Usługi edukacji specjalnej78
2.1.1. Jakie usługi są oferowane w systemie edukacji specjalnej?79
2.1.2. Jakie są kluczowe cechy edukacji specjalnej?79
2.1.3. Kto zapewnia usługi edukacji specjalnej?86
2.1.4. Gdzie są świadczone usługi edukacji specjalnej?88
2.1.5. Czy uczniowie z niepełnosprawnościami uczestniczą w powszechnym programie kształcenia?93
2.2. Zindywidualizowane programy nauczania specjalnego98
2.2.1. Proces opracowania i realizacji zindywidualizowanych programów nauczania98
2.2.2. Różne rodzaje zindywidualizowanych planów edukacyjnych104
Podsumowanie109
Dodatkowe źródła informacji111
ROZDZIAŁ 3. Trudności w uczeniu się113
Z WŁASNEJ PERSPEKTYWY. Edukacja Erin113
Czego się dowiesz?115
Szanse na lepszą przyszłość117
3.1. Definicja trudności w uczeniu się118
3.1.1. Czy istnieje wiele różnych rodzajów trudności w uczeniu się?120
3.1.2. W jaki sposób rozpoznajemy trudności w uczeniu się?124
3.1.3. Jakie są konsekwencje tej niepełnosprawności?126
3.2. Rys historyczny127
3.3. Rozpowszechnienie130
3.4. Przyczyny i zapobieganie131
3.4.1. Co może być przyczyną trudności w uczeniu się?131
3.4.2. Jak można zapobiegać trudnościom w uczeniu się?132
3.5. Charakterystyka trudności w uczeniu się133
3.5.1. Jakie cechy są przyczyną zaskakująco niskich osiągnięć?133
3.5.2. Czy brak umiejętności społecznych jest cechą charakterystyczną trudności w uczeniu się?140
3.6. Edukacja we wczesnym dzieciństwie142
3.6.1. Jakie są podstawowe umiejętności konieczne do czytania?142
3.6.2. Czy wczesna interwencja może zapobiec trudnościom w czytaniu?143
3.7. Edukacja w szkole podstawowej i średniej144
3.6.3. Dlaczego wczesna interwencja dotycząca czytania nie została wprowadzona powszechnie?144
3.7.1. W jaki sposób edukacja uczniów z trudnościami w uczeniu się może stać się skuteczniejsza?145
3.7.2. Jak można doskonalić umiejętność czytania i pisania uczniów z trudnościami w uczeniu się?148
3.7.3. Czy strategie uczenia się mogą pomóc zmniejszyć problemy w szkole?151
3.8. Współpraca na rzecz włączania153
3.9. Przygotowanie do dorosłego życia157
3.9.1. Jaki rodzaj edukacji policealnej mogą wybrać osoby z trudnościami w uczeniu się?158
3.10. Rodziny160
3.9.2. Jak radzą sobie dorośli z trudnościami w uczeniu się?160
3.10.1. Czy konsultacje z rodzicami pomagają w relacjach szkoła–dom?161
3.10.2. W jaki sposób zgrać pracę domową z programem nauczania?162
3.11. Technologie wspomagające kształcenie164
3.11.1. Czy sale lekcyjne powinny być wyposażone w komputery?165
3.11.2. W jaki sposób komputerowe programy edycji tekstu mogą pomóc uczniom z trudnościami w uczeniu się?167
Podsumowanie168
Dodatkowe źródła informacji169
ROZDZIAŁ 4. Zaburzenia mowy i/lub języka172
Z WŁASNEJ PERSPEKTYWY. Historia Lizzy B.172
Czego się dowiesz?174
Szanse na lepszą przyszłość175
4.1. Definicja zaburzeń mowy i/lub języka176
4.1.1. Jakie są dwa rodzaje zaburzeń w komunikowaniu się?179
4.1.2. W jaki sposób rozpoznawane są zaburzenia mowy i/lub języka?184
4.1.3. Jakie są różnice między zaburzeniami języka, opóźnieniami rozwoju mowy i zróżnicowaniem języka?186
4.1.4. Jakie są konsekwencje tej niepełnosprawności?188
4.2. Rys historyczny189
4.3. Rozpowszechnienie191
4.4. Przyczyny i zapobieganie193
4.4.1. Jakie są przyczyny zaburzeń mowy?193
4.4.2. Co powoduje zaburzenia języka?194
4.5. Charakterystyka zaburzeń mowy i/lub języka195
4.4.3. W jaki sposób można zapobiegać wystąpieniu zaburzeń mowy i/lub języka?195
4.5.1. Jakie są wspólne cechy charakterystyczne uczniów z zaburzeniami mowy?196
4.5.2. Jakie są typowe cechy charakterystyczne uczniów z zaburzeniami języka?198
4.6. Edukacja we wczesnym dzieciństwie200
4.6.1. W jaki sposób pielęgnować rozwój języka u dzieci w przedszkolach?200
4.6.2. W jaki sposób wczesna interwencja przyczynia się do rozwoju podstaw umiejętności czytania i pisania?202
4.7. Edukacja w szkole podstawowej i średniej203
4.7.1. W jaki sposób nauczyciele mogą pomóc uczniom w rozwijaniu umiejętności komunikowania się?204
4.7.2. W jaki sposób logopedzi mogą wspomóc nabywanie umiejętności czytania i pisania?210
4.8. Współpraca na rzecz włączania211
4.9. Przygotowanie do dorosłego życia213
4.10. Rodziny214
4.11. Technologie wspomagające kształcenie215
Podsumowanie217
Dodatkowe źródła informacji218
ROZDZIAŁ 5. Niepełnosprawność intelektualna (upośledzenie umysłowe)221
Z WŁASNEJ PERSPEKTYWY. Samodzielność dla Brada221
Czego się dowiesz?223
Szanse na lepszą przyszłość224
5.1. Definicja niepełnosprawności intelektualnej226
5.1.1. Komponenty niepełnosprawności intelektualnej227
5.1.2. W jaki sposób są diagnozowani uczniowie z niepełnosprawnością intelektualną?231
5.1.3. Jakie są konsekwencje tej niepełnosprawności?232
5.2. Rys historyczny234
5.3. Rozpowszechnienie236
5.4. Przyczyny i zapobieganie237
5.4.1. Jakie są główne przyczyny niepełnosprawności intelektualnej?237
5.4.2. Jak można zapobiegać niepełnosprawności intelektualnej?242
5.5. Charakterystyka niepełnosprawności intelektualnej246
5.5.1. Na czym polegają zakłócenia procesów poznawczych?247
5.5.2. Jakie umiejętności składają się na zachowania przystosowawcze i jak można je doskonalić?248
5.6. Edukacja we wczesnym dzieciństwie251
5.7. Edukacja w szkole podstawowej i średniej252
5.7.1. Czy funkcjonalny program kształcenia dotyczy obszaru umiejętności przystosowawczych?252
5.7.2. Jak nauczanie w otwartym środowisku może usprawnić obszary umiejętności przystosowawczych?257
5.8. Współpraca na rzecz włączania259
5.9. Przygotowanie do dorosłego życia261
5.9.1. Jak możemy ocenić koncepcję jakości życia?261
5.9.2. Czy ludzie z niepełnosprawnością intelektualną utrzymują posady?262
5.9.3. Czy samodzielne, niezależne życie w społeczności jest możliwe dla wszystkich osób z niepełnosprawnością intelektualną?263
5.10. Rodziny264
5.10.1. Jakiego rodzaju wsparcia udzielają ojcowie?265
5.11. Technologie wspomagające kształcenie266
5.10.2. Jaki rodzaj wsparcia rodzinnego zapewniają bracia i siostry?266
Podsumowanie267
Dodatkowe źródła informacji269
ROZDZIAŁ 6. Spektrum zaburzeń autystycznych272
Z WŁASNEJ PERSPEKTYWY. Oszałamiający labirynt edukacji specjalnej272
Czego się dowiesz?273
Szanse na lepszą przyszłość274
6.1. Definicja spektrum zaburzeń autystycznych275
6.1.1. Co różni pięć typów zaburzeń autystycznych?276
6.1.2. Czy są inne sposoby podziału zaburzeń autystycznych?283
6.1.3. Jak rozpoznaje się dzieci z autyzmem?284
6.1.4. Jakie są konsekwencje tej niepełnosprawności?285
6.2. Rys historyczny288
6.3. Rozpowszechnienie289
6.4. Przyczyny autyzmu290
6.5. Charakterystyka zaburzeń autystycznych291
6.6. Edukacja we wczesnym dzieciństwie293
6.6.1. Niektóre cechy Programu Terapii i Edukacji Dzieci z Autyzmem i z Upośledzeniem Umiejętności Porozumiewania się294
6.6.2. Na czym polega Program dla Dzieci z Autyzmem?295
6.6.3. Dlaczego opracowuje się programy mieszane?295
6.7. Edukacja w szkole podstawowej i średniej296
6.8. Współpraca na rzecz włączania298
6.9. Przygotowanie do dorosłego życia299
6.10. Rodziny301
6.11. Technologie wspomagające kształcenie304
Podsumowanie305
Dodatkowe źródła informacji306
ROZDZIAŁ 7. Niepełnosprawności o bardzo niskiej częstości występowania: głęboka wieloraka niepełnosprawność, głuchoślepota, pourazowe uszkodzenie mózgu308
Z WŁASNEJ PERSPEKTYWY. Czas pamięci308
Czego się dowiesz?310
Szanse na lepszą przyszłość311
7.1. Głęboka wieloraka niepełnosprawność311
7.1.1. Definicja głębokiej wielorakiej niepełnosprawności312
7.1.1.1. W jaki sposób określa się potrzeby edukacyjne osób z głęboką wieloraką niepełnosprawnością?313
7.1.1.2. Jakie są konsekwencje tej niepełnosprawności?313
7.1.2. Rozpowszechnienie314
7.1.3. Przyczyny i zapobieganie314
7.2. Głuchoślepota315
7.1.4. Charakterystyka głębokiej wielorakiej niepełnosprawności315
7.2.1. Definicja głuchoślepoty316
7.2.1.1. Jakie są konsekwencje głuchoślepoty?318
7.2.1.2. Czego można oczekiwać od osób z głuchoślepotą?318
7.2.2. Rozpowszechnienie319
7.2.3. Przyczyny i zapobieganie319
7.2.4. Charakterystyka głuchoślepoty320
7.2.4.1. Na ile poważne są niepełnosprawności wzroku i słuchu u tych uczniów?320
7.2.4.2. Jakie są wspólne problemy tych uczniów?321
7.3. Pourazowe uszkodzenie mózgu323
7.3.1. Definicja pourazowego uszkodzenia mózgu324
7.3.1.1. Jak diagnozuje się dzieci z pourazowym uszkodzeniem mózgu?325
7.3.1.2. Jakie są konsekwencje tej niepełnosprawności?327
7.3.2. Rozpowszechnienie329
7.3.3. Przyczyny i zapobieganie330
7.3.4. Charakterystyka pourazowego uszkodzenia mózgu330
7.4. Niepełnosprawności o bardzo niskiej częstości występowania331
7.4.1. Edukacja we wczesnym dzieciństwie, w szkole podstawowej i średniej332
7.4.1.1. Co szczególnego jest w programach wczesnej interwencji dla tych dzieci?332
7.4.1.2. Czy uczniów z rzadko występującymi niepełnosprawnościami łączą wspólne cele?333
7.4.1.3. Jakie narzędzia pomagają nauczycielom zaprojektować odpowiedni program?335
7.4.1.4. Czy uczniowie z niepełnosprawnościami o niskiej częstości występowania są objęci testami zewnętrznymi?337
7.4.2. Współpraca na rzecz włączania339
7.4.3. Przygotowanie do dorosłego życia340
7.4.4. Rodziny342
7.4.5. Technologie wspomagające kształcenie343
7.4.5.1. W jaki sposób technologie wspomagające kształcenie mogą pomóc uczniom z niepełnosprawnościami o niskiej częstości występowania?344
7.4.5.2. Jak technologie wspomagające kształcenie mogą pomóc nauczycielom pracującym z uczniami z niepełnosprawnościami o niskiej częstości występowania?345
Podsumowanie347
Dodatkowe źródła informacji348
Bibliografia351
Indeks osób390
Indeks rzeczowy401

Rozdział

Kontekstpedagogikispecjalnej–

czaswalkiorówneszanse

ZWŁASNEJPERSPEKTYWY

Mojadroga

apoczątkukażdegorozdziałutejksiążkizamieszczonotekstyzatytułowaneﬂZwłasnej

perspektywy”.Sątohistorienapisaneprzezosobyzniepełnosprawnościami,członkówich

rodzinlubosobyzajmującesięzawodowopedagogikąspecjalną.Chciałabymzacząćtęksiążkę

odpodzieleniasięwłasnymidoświadczeniamizwiązanymizpracązdziećmiospecjalnychpo-

trzebachedukacyjnych.

Kiedymiałamkilkanaścielat,zaczęłampracowaćzdziećmizniepełnosprawnościamijako

wolontariuszka.NieistniałajeszczewówczasustawaIDEAgwarantującadzieciommającym

niepełnosprawnośćprawodobezpłatnegodostosowanegodoichpotrzebkształceniaiwielu

takimdzieciomodmawianodostępudoszkół.Trudnodziśuwierzyć,żejeszczenietakdawno

rodzicówodprawianozeszkół,zargumentacją,że„dziecitakie,jakPaństwa,niesąprzyjmo-

wanedoszkółwtymrejonie”.Tymczasemtakwłaśniepostępowano!Powszechniewykluczano

dzieci,któreniepotrafiłykorzystaćztoalety,nieumiałychodzić,mówićlubzachowywaćsię

tak,jakichrówieśnicy.Naprzełomielat60.i70.XXw.wwielustanachobowiązywałybar-

dzo„liberalne”ustawyedukacyjne,zgodniezktórymiszkołyniemiałyobowiązkuzapewniać

kształceniawszystkimnależącymdoichrejonuuczniomzniepełnosprawnościami.Właśnie

wtedyzajęłamsiępedagogikąspecjalną.Byłtoczaswielkich,dynamicznychzmian,ponieważ

trzebabyłonaprawićwiele„zła”ipojawiłysiękutemumożliwości.Edukacjaspecjalnastałasię

wielkimruchem,atowarzyszącejtemuekscytacjiniemożnabyłosięoprzeć.

JakonastoletniawolontariuszkazgłosiłamsiędoMarianneFrostigSchool,prywatnejszkoły

wLosAngeles,przeznaczonejdladzieciztrudnościamiwuczeniusię.Pouzyskaniutytułulicen-

cjata(bachelor’sdegree)zpsychologiiwPitzerCollege,studiowałampedagogikęogólnąispe-

cjalnąwCaliforniaStateUniversity-Northridgeiotrzymałamdyplomynauczycielskiewzakresie

tychdwóchkierunków.Niepodjęłamjednakpracy,tylkostudiowałamdalej,uzyskująctytuł

magistrapedagogikispecjalnej.NiedługopotemrozpoczęłamstudiadoktoranckiewUniversity

ofWashingtonwSeattle.

Ciznas,którzykształcilisięwtamtychczasach,przygotowywanibylidozupełnieinnego,

niżwspółczesny,modeluedukacjispecjalnej.Mojedoświadczeniazawodowe,pracanauczyciel-

ska,stażeipraktykinauczycielskieodbywałysięwklasachiszkołachspecjalnych.Szkołyte

przeznaczonebyłydlauczniów,którzyniemielidostępudokształceniawpublicznymsystemie

edukacyjnym.Pamiętam,żejednazeszkółmieściłasięnastarej,wiejskiejfarmieiniemal

wszyscyuczniowiedojeżdżalidoniejzodległegomiasta.Wszystkieuczęszczającedoniejdzieci

Brak wyników

Pedagogika specjalna t.1

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra