Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mogącychunieszkodliwićdrobnoustrojenadrodzewieluróżnychmecha-
nizmów;
odpowiedzikomórkowej,wktórejpowstająswoiścieuczulonenadany
antygenlimfocytyT,mającezdolnośćrozpoznawania„odmienności”włas-
nychkomórek(wywołanejnpizakażeniemwirusowymczytransformacją
nowotworową)iichniszczenia;
tolerancjiimmunologicznej,którajestswoistymbrakiemodpowiedziim-
munologicznej(możnaokreślićjakoodpowiedźnegatywną)imapod-
stawoweznaczeniewzapobieganiurozpoznawaniuwłasnychkomórekprzez
układimmunologicznyi
Odpowiedźimmunologicznądzielisięzwyklezewzględunacharakterinterakcji
komórkowychnanastępująceetapy:
fazęindukcyjną,podczasktórejdochodzidorozpoznaniaantygenu;
fazęcentralną(aktywacji),podczasktórejnaskutekwspółpracykomórek
dochodzidoichproliferacjiiróżnicowaniawlimfocytyefektorowe,pamięci
immunologicznejiregulacyjne;
fazęefektorową(wykonawczą),podczasktórejustrójreagujewsposób
swoistynaantygen,coodbywasięzapomocązróżnicowanychmechanizmów
iprzywspółdziałaniuróżnychkomóreki
1.1.2.Rozpoznanieantygenuiindukcjaodpowiedzi
immunologicznej
Liczba(repertuar)rozpoznawanychdeterminantantygenowychprzezreceptory
limfocytówBiTwynositeoretycznieokoło10
16
iReceptorypowierzchniowe
limfocytówB(BCR),jakwcześniejwspomniano,rozpoznajądeterminantęanty-
genowąbezpośrednioiNatomiastwprzypadkulimfocytówTantygeny,zwyjątkiem
antygenówT-niezależnych,rozpoznawanedopieropoprzygotowaniufragmen-
tacjizwykorzystaniemenzymów,przezspecjalnąklasękomórekprezentujących
antygen(APC,angiantigen-presentingcells),doktórychzaliczamykomórkilinii
makrofagówilimfocytyBiPrzyczyminaczejtraktowaneantygenyzewnętrzne,
sfagocytowaneprzezAPC(npibakterie),którenapowierzchnikomórekeks-
ponowanezMHCklasyII,ainaczejantygenywewnątrzkomórkowe,znajdujące
sięwcytoplazmie(npiwirusy),prezentowanezMHCklasyIiMechanizmtenokreśla
sięjakorestrykcjęMHCiPoszczególnesubpopulacjelimfocytówTmajązdolność
rozpoznawaniatylkoMHCklasyII(limfocytyTpomocnicze,Th,angiT-helper)lub
MHCklasyI(limfocytyTcytotoksyczne,Tc,angiT-cytotoxic)i
1.1.3.Reakcjeefektorowe
Reakcjeefektorowemogąbyćwynikiembezpośredniegodziałaniasamychlim-
focytówTiichmediatorów(cytokin)lubteżwspółpracującychznimiinnych
komórek(limfocytówB,makrofagów,bazofilów,eozynofilów)iUruchomienieod-
powiedniejreakcjiumożliwiającejeliminację(zniszczenie)lubinaktywacjęantygenu
20
WPROWADZENIE