Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.2.WEKTORYATOMOWE17
programiścibardziejzłożonychaplikacjiniepowinnizniegokorzysta.Nigdynie
wiadomo,czywprzyszłościtwórcyRnierozszerząimplementacjiużywanychprzez
nasfunkcjiwbudowanychododatkoweparametry,którebdąwkonflikcieznaszymi
oczekiwaniami.
2.2.2.Wektoryliczbowe
Każdyciągcyfrjestuznawanyzastałąliczbową.Wprzypadkuchcipodanialiczby
oniezerowejczściułamkowejczśdziesitnąodułamkowejpowinniśmyoddzieli
kropką.
1
#tojestwektorliczbowyodługościjeden,zob.length(1)
##[1]1
c(1,-2,+3,4.,-.5)#różneHchwyty”dozwolone
##[1]
1.0-2.0
3.0
4.0-0.5
rep(3.14,2)
#rep()teżdziała
##[1]3.143.14
Przywprowadzaniuliczbmożemytakżekorzystaztzw.notacjinaukowej,wktórej
znakne”(odexponent)służydonprzesuwania”kropkidziesitnejwlewolubwprawo.
Naprzykład,1.2e-2oznacza172·1012.
1.2e-2
##[1]0.012
1e-16
##[1]1e-16
#bardzomałaliczba,Hprawie”zero
Generowanieciągówarytmetycznych.
Opróczfunkcjic()irep()dotworzenia
wektorówliczbowychmożemywykorzystatakżeoperatorn:”(dwukropek).Generuje
onciągiarytmetyczneoróżnicachrównychzawsze1bądź11.
c(-2:2,5:1)
##
[1]-2-1
0
1
2
5
4
3
2
1
1.1:5.5
#do5.1(dlaczego?)
##[1]1.12.13.14.15.1
Ciągiarytmetyczneodowolnychróżnicachgenerujemyprzyużyciufunkcjiseq()
(odang.sequence).
seq(1,10,1)
#różnical1
##
[1]
1
2
3
4
5
6
7
8
910
seq(10,1,-2)
#różnical2
##[1]10
8
6
4
2
