Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rycina2i29iWizualizacjaanizotropiidlaukładuizotropowe-
goλ
Wśrodowiskuanizotropowymcząsteczkiwodymogąporu-
szaćsięgłówniewzdłużjednegokierunku(λ
wpłaszczyźnie(λ
swobodajestznaczniewiększaniżwtrzeciej).
1=λ
2=λ
3,areprezentującymobiektem3Djestkula.
1,λ
2>>λ
3–wdwóchztrzechpłaszczyzn
1>>λ
2,λ
3)lub
a
b
c
Rycina2i30iWizualizacjaanizotropiizapomocąwektorówwłas-
nych:a–ROI(regionzainteresowania)umieszczonywcielemo-
dzelowatym;b–ROIobejmującykonarymózgu;c–ROIumiesz-
czonywewzgórzach.
określa,powyżejjakiegokątamiędzywektoramizsą-
siadującychwokselidalsześledzenieprzebieguwłó-
kienistotybiałejzostanieprzerwane.Zwiększenie
wartościgranicznejmaksymalnegokątazmianykie-
runkuskutkujezwiększeniemliczbyiwydłużeniem
zrekonstruowanych„włókien”.
Rycina2i31:a–schematalgorytmutraktografii.Każ-
dawiązkaodpowiadakierunkowinajwiększejdyfuzji
(podwójnestrzałki).Wsąsiednimwokselukierunekjest
ponowniewyznaczanyażdomomentuosiągnięciazdefi-
niowanychwartościkrytycznych;bic–przykładytrak-
tografiiuchoregozguzem(astrocytomaanaplasticum,
WHOIII0)prawegokonaraśrodkowegomóżdżku.
PODSTAWyTeOreTyczNebADAńObrAzOWych
37
