Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
WładysławBukietyński
(1928-1997)
ESPRITDERIPOSTE
Dobremyśli–czynydobre
Rzeczywistośćjestkonieczna,wszystkoinne
jesttylkomożliwością.AlicjęRochowiczspotkałem
podkoniecmejdrogiwKatedrzeMatematyki
(A.Smoluk(2007)).UnekBukietyńskibyłnajej
początku.Tedwiegwiazdypierwszejwielkości
zaznaczyłyswąobecnośćwmymżyciu,atakże
miałyistotnywpływnastankatedry.Osobowości
różnejnatury,leczobojezgatunkuekstra.Ona
typowakobieta,onstuprocentowymężczyzna.Ona
introwertyk,onekstrawertyk.Matematycyznatury
swejpracykochająładiporządekorazstałość
ijasnośćregułgry.Obojemielimatematyczną
duszę:umiłowanieprawdy,pogardadlakłamstwainiecnejintrygi;należelido
klasyludzizwrodzonąprawością.Karieraipogońzablichtrem,pieniędzmibyła
dlanichobojgaczymśnieprzyzwoitymiobcym;sukcesdlapustejsławyniejest
kompatybilnyzprostolinijnością.Prawdaiperfekcjabowiemtokryteria
nadrzędnewszelkiejdziałalnościwnauce.Obojewiedzieli,czymjest
najwyższejpróbyetosnauczyciela,uczonegoipracownika;światowestandardy
byłyimwzorem.Wyjmijnajpierwdrzazgęzokawłasnego,bypotemdopiero
wypomniećbliźniemupyłek.
Motoremrozwojujestkonflikt.Nieustannawalkadobrazezłem,światła
zciemnościątopodstawowydogmatmazdaizmu–religiistaroirańskiej.Ścieranie
siępierwiastkamęskiegozżeńskimrodziżycie.Siłąnapędowąświatajestwięc
11
