Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Espritderiposte
Byływspólnepraceoplanowaniuinwestycjiwprzemyślewęglowym
(S.Bartosiewicz,W.Bukietyński,A.Smoluk(1966),(1967)),atakże
orównowadze.Naszczególnepodkreśleniezasługujepracaorównowadze.Był
tonaszwspólnyreferatnaXVIIIKonferencjęPolskiPołudniowej–wskrócie
KPP,któraodbyłasięwdniachod31majado2czerwca1982rokuwUstroniu
kołoKępna.Jestciężkiczasstanuwojennego.Oduczestnikówkonferencjidom
wczasowyżądakarteknamięso.Jakartkikolekcjonowałem,więczpowodów
zasadniczychodmówiłemudziałuwkonferencji.Alereferatbyłjuż
wprogramie.NakonferencjępojechałUnek.Popowrocieurządziłmistraszną
awanturęzalekceważącystosunekdokolegów.Imbardziejprzepraszałem,tym
więcejutwierdzałsięwsłusznościswychargumentówisilniejpomstowałna
mójoportunizm.Wreszcieznużonytymniewątpliwiesłusznymkazaniem,
przypomniałemanegdotęopolicjanciektórypouczałchłopcazawykroczeniena
światłach.–Paniewładzo,przestańpanmęczyćdziecko.Dajmupomordzie
iniechidziedodomu.Takwłaśniestanąłwobroniechłopcaprzechodzący
obywatelwstaniewskazującymnaspożycie...RozstaliśmysięzUnkiem
wabsolutnejzgodzie.AproposKPPtowypadawspomniećorywalizacji
organizacyjnej.Nacmentarzachkolejnenagrobkisąwiększe,pyszniejsze,
droższe.Cześćzmarłymoddajemydemonstracjąbogactwa.Podobnąrywalizację
widaćwdbaniuojakośćKPP.TennaturalnystanrzeczyskomentowałHellwig.
NastępnąkonferencjęzorganizujeKrakówwsalachkrólewskichWaweluina
tymbędziekoniec–następnejjużniebędzie,bodoWiednianadwórcesarski
niepojedziemy.TowłaśnieUnekwspomniałprzytejokazjioWiedniu.Jego
ironicznawypowiedźchwilowoustatkowałarozbuchanąamplitudęgościnności.
W2014rokujubileuszowąkonferencjęorganizowałKraków,leczodbyłasięna
Wawelu.
Rozwiązaniemproblemuoptymizacjijestpunktrównowagi,wktórymsiły
generowanefunkcjącelurównająsiękombinacjiliniowejsiłwynikających
zograniczeńnałożonychnadziałanie.Wmechaniceswobodęruchukrępują
więzydrogi,wekonomii–możliwościtechnologiczneiposiadanezasoby.Te
siłytozwyklegradientyfunkcjidefiniującychzadanie.Najlepiejznanyjestwarunek
koniecznyoptymalnościpodanyprzezLagrange’a.Wzadaniuograniczeniamają
charakterrówności;warunekLagrange’aniestosujesiędoograniczeńwformie
nierówności.W1951rokusformułowanowarunek(H.W.Kuhn,A.W.Tucker
(1951))koniecznyprzyograniczeniachróżnorodnych-równościinierówności.
Propozycjatawswoimczasiebyłamodnaigłośna.Unekpoddałsiętejmodzie;
owarunkachkoniecznychoptimumlokalnegozdowolnymiograniczeniami
23
