Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
EwaŁubieniewska
UniwersytetPedagogicznyim.KENwKrakowie
„Teatralność”–zakazanyjęzykwteatrze
dobyperformatywnej
Wpościguludzkiejmyślizaumykającąjejaspiracjom
zmiennąpostaciąświataperformans1-odpoczątkuświa-
domegozaistnieniawkulturze-budowałwłasnątożsa-
mośćwopozycjidopojęciaDteatralności”,potocznieiden-
tyfikowanegozescenicznąDiluzją”.Bezkompromisowo
kontestowanejimitacjiprzeciwstawiałdążeniedoDpraw-
dy”,Drealności”,obecnoścituiteraz,zakładając,iżrezulta-
tembędzieDsprawczość”,wymuszeniezmianywrzeczywi-
stościzewnętrznej.
MarcodeMarinis,badającniebezpiecznezwiązkiteatru
zperformansem,wskazujenarolęwkształtowaniusięowej
świadomościznanegostudiumErvingaGoffmanaCzłowiek
wteatrzeżyciacodziennego,gdzieDkonwencjonalniero-
zumianerelacjeteatralne”autorpotraktowałjakoDmodel
działańspołecznych”2.Ikonkluduje,iżtowłaśnieówmo-
del,służącysocjologowizanarzędziewichanalizie,wwy-
nikuDczytaniaGoffmananawspak”stałsięwspółcześnie
Dmodelemdlatworzeniaprzedstawieńodartychztrady-
cyjnychatrybutówteatru”3.Tozaśprzyczyniłosiędorozpo-
wszechnieniaDutwierdzonegowkulturzerozumienia»te-
1
Wniniejszymtekścieinteresujemnieperformansjakopewien
typdziałaniaparateatralnegoowskazanychwyżejparametrach.
2
M.deMarinis,Odaktoradoperformeraizpowrotem,[w:]Perfor-
mans,performatywność,performer.Próbydefinicjiianalizykrytyczne,
red.E.Bal,W.Świątkowska,Wyd.UJ,Kraków2013,s.19.
3
Tamże.
