Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
15
choćoczywiścieklimatepoki,wzorceustrojoweiukładsiłpolitycznychwpływająna
preferencjedlakonkretnychmetod,skłaniajądouznaniadopuszczalnościlubniedo-
puszczalnościokreślonychśrodkówdziałania.
Typologięimodelowąinterpretacjęschematówdziałaniaprowokacyjnego
oprzemytunaprzykładachhistorycznychiliterackich,zaczerpniętychtakzliteratu-
ryściśleakademickiej,jakpodręcznikowejipopularnej,równieżzbeletrystykiifil-
mówfabularnych:sensacyjnych,detektywistycznych,wojennych.Bogatymateriałem-
pirycznyzawierająteżfilmydokumentalneiparadokumentalneorazpublikacjepra-
sowe:informacje,analizy,komentarze,wypowiedzioficjalne,ujawnionedokumenty.
Iwtymrezerwuarzepierwszeństwodamyjednakrelacjomlubrefleksjom,któremo-
byćczytelneipouczającezpewnegodystansu,woderwaniuodbieżącychodnie-
sieńiemocji,wjakieuwikłane.Inspiracjędosyntezyteoretycznejznajdziemynie
tylkowtraktatachfilozoficznych,rozprawachimonografiachsocjologicznych,psycho-
logicznych,prakseologicznych,wpodręcznikachakademickich,alerównieżwheury-
styczniepotraktowanychesejachiwrefleksyjnychfelietonach.Boteżzadaniemtego
przewodnikajestodpowiedźnadwapytania.Popierwsze,cowiedzieć(lubdopiero
poznaćiprzemyśleć)powinienkażdyhumanistastykającysięzfenomenemprowo-
kacji.Podrugie,czegomożenauczyćsiępolitologbadającymetodydziałaniapolitycz-
negozporównawczejanalizyprowokacyjnychmetododdziaływaniapedagogiczne-
go,artystycznego,handlowego,policyjnegoczyprzestępczego.
Tytułoweokreślenie„teoria”występujetuwnieznaczeniutypowymdlameto-
dologiinauk,leczzgodniezutrwalonątradycjądydaktyczną.Zpunktuwidzeniame-
todologiinaukteoriąjestwzględniespójnyiwyczerpującysystemtwierdzeńściśleogól-
nych(prawnauki)pozwalającychwyjaśnićpodłoże,rodowódwzględniemechanizm
funkcjonowanialubuwarunkowaniaewolucjiokreślonychzjawisk.Twierdzeńopar-
tychnaokreślonychzałożeniachizwykleskupionychnaokreślonymtypieczynników
(wtymsensiemożliwychjestwielealternatywnychlubkomplementarnychteoriitego
samegozjawiska).Natomiastwdydaktyce(zwłaszczawnauczaniuwyodrębnionychdys-
cyplinnaukowych)teoriądanegoobiektunazywanyjestsystematycznywykładpoświę-
conykluczowympojęciom,ustaleniuspecyfikidanegozjawiska(wporównaniuzinny-
mi,zwłaszczapokrewnymi),jegozasięguigranic(zresztą,częstoumownychlubwa-
runkowych).Natejwłaśniezasadziestudiujemypodręcznikiteoriiprawa,teorii
wychowania,teoriisztuki,literaturyczyteoriipolityki.Spełniająonerolęprzewodni-
kazawierającegowszystkoto,comusiwiedziećkażdyprawnik,socjolog,pedagog,po-
litolog,historykliteraturylubkrytykliteracki,abymóckompetentniebadaćkonkret-
neiszczegółowezjawiskazeswejdziedziny.toniejako„preliminaria”teorii.
Jednakbezprzesadnejasekuracjiautormożeprzyznać,żewwykładzietymza-
warterównieżelementyteoriirozumianejrygorystycznie,zgodniezezwyczajami
akademickimi.Podejmowanebowiemtakiewątkijak:przesłankiokoliczności,wja-
kichludziezainteresowaniposługiwaniemsięprowokacjami,warunkiigraniceich
efektywności,czynnikipowodującepodatnośćadresatównaprowokacje,próbaoce-
ny„wydajności”metodprowokacyjnychorazproblem,czyiwjakimstopniuprowo-
kacjommożnajeśliniezapobiegać,towkażdymrazieskuteczniesięprzeciwstawić.