Terapia zajęciowa w geriatrii

Aleksandra Kulis, Aneta Bac, Agnieszka Smrokowska - Reichmann, Edyta Janus

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-200-5418-7

DOI:

Wydawnictwo:

PZWL Wydawnictwo Lekarskie

Rok wydania:

2017

Liczba stron:

151

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Kulis, Aleksandra; Bac, Aneta; Reichmann, Agnieszka Smrokowska -; Janus, Edyta. Terapia zajęciowa w geriatrii. Red. . : PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2017, 151 s. ISBN 978-83-200-5418-7

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Kulis, A.

A1 Bac, A.

A1 Reichmann, A.S.-.

A1 Janus, E.

T1 Terapia zajęciowa w geriatrii

PB PZWL Wydawnictwo Lekarskie

YR 2017

SN 978-83-200-5418-7

Bibliografia BibTex:

@Book{ 180034, author = "Kulis, Aleksandra and Bac, Aneta and Reichmann, Agnieszka Smrokowska - and Janus, Edyta", editor = "", title = "Terapia zajęciowa w geriatrii", publisher = "PZWL Wydawnictwo Lekarskie", year = "2017", address = "", isbn = "978-83-200-5418-7" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Kulis, Aleksandra

AU - Bac, Aneta

AU - Reichmann, Agnieszka Smrokowska -

AU - Janus, Edyta

ED -

TI - Terapia zajęciowa w geriatrii

PB - PZWL Wydawnictwo Lekarskie

CY -

PY - 2017

SN - 978-83-200-5418-7

ER -

Netografia (standard APA):

Kulis, Aleksandra; Bac, Aneta; Reichmann, Agnieszka Smrokowska -; Janus, Edyta. Terapia zajęciowa w geriatrii [baza danych online] : PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2017 [dostęp: 05 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/terapia-zajeciowa-w-geriatrii-aleksandra-kulis-aneta-bac-180034.

fizjoterapia, geriatria, terapia, senior, aktywność, Terapia Zajęciowa, kinezoteriapia

Opieka nad osobami starszymi jest wyzwaniem teraźniejszości. Terapia zajęciowa umożliwia właściwe ich wspieranie w zakresie wykonywania znaczących dla nich zajęć oraz podnoszenie jakości życia.

Podręcznik został opracowany przez doświadczon...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-200-5418-7

DOI:

Wydawnictwo:

PZWL Wydawnictwo Lekarskie

Rok wydania:

2017

Liczba stron:

151

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Przedmowa8
1.1. Wprowadzenie12
Rozdział I. Psychologiczno-społeczne aspekty starzenia się i starości – Edyta Janus12
1.2. Granice okresu starości13
1.3. Zmiany w sferze poznawczej14
1.4. Sfera emocjonalno-motywacyjna17
1.5. Osobowość osób starszych18
1.6. Teorie adaptacji do starości19
1.7. Społeczny wymiar starzenia się23
1.8. Stereotypy dotyczące starzenia się i starości26
1.9. Aktywność osób starszych29
1.10. W stronę pozytywnego starzenia się32
1.11. Podsumowanie33
Pytania sprawdzające34
Literatura35
2.1. Wprowadzenie38
Rozdział 2. Wprowadzenie do terapii zajęciowej osób starszych – Aleksandra Kulis38
2.2. Praca terapeuty zajęciowego z osobami starszymi39
2.3. Miejsca pracy terapeuty zajęciowego z seniorami44
2.4. Umiejętności i kompetencje terapeuty zajęciowego pracującego z seniorami45
2.5. Podsumowanie51
Literatura52
Pytania sprawdzające52
3.1. Wprowadzenie54
Rozdział 3. Kliniczne aspekty terapii zajęciowej w geriatrii – Aneta Bac54
3.2. Ograniczenia funkcjonalne, poznawcze i behawioralne u pacjentów geriatrycznych z chorobą otępienną56
3.3. Ograniczenia funkcjonalne u pacjentów geriatrycznych z wybranymi schorzeniami somatycznymi59
3.3.1. Choroby serca59
3.3.2. Cukrzyca60
3.3.3. Zaburzenia widzenia61
3.3.4. Schorzenia narządu ruchu62
3.4 Metody i narzędzia oceny pacjenta geriatrycznego64
3.4.1. Wywiad64
3.4.2. Obserwacja67
3.4.3. Testy71
3.5. Wybrane obszary interwencji terapeutycznej79
3.5.1. Higiena osobista80
3.5.2. Gotowanie/przygotowywanie posiłków81
3.5.3. Poruszanie się (lokomocja)83
3.5.4. Robienie zakupów84
3.5.5. Sprzątanie85
3.5.6. Ubieranie się85
3.6. Trening mózgu86
3.6.1. Zdolności poznawcze87
3.6.2. Wybrane czynniki wpływające na skuteczność treningu mózgu88
3.6.3. Przykładowe rozwiązania terapeutyczne90
3.7. Opisy przypadków96
3.7.1. Pacjent geriatryczny z chorobą otępienną96
3.7.2. Pacjent geriatryczny z chorobą somatyczną98
3.8. Podsumowanie100
Literatura101
Pytania sprawdzające101
4.1. Wprowadzenie104
Rozdział 4. Innowacyjne metody pracy z seniorami w późnym stadium demencji – Agnieszka Smrokowska-Reichmann104
4.2. Znaczenie zajęciowości u seniorów w późnym stadium demencji105
4.2.1. Specyfi ka zajęć seniorów w późnym stadium demencji107
4.2.2. Szczegóły praktyki terapeutycznej108
4.3. Strukturyzacja przestrzeni jako element stabilizacji seniora w późnym stadium demencji111
4.3.1. Przestrzeń a kompetencja orientacji u seniora w późnym stadium demencji112
4.3.2. Wystrój wnętrz a bezpieczeństwo seniora w późnym stadium demencji118
4.4. Koncepcja Person-Centered Care Toma Kitwooda a terapia zajęciowa z seniorami w późnym stadium demencji122
4.4.1. Demencja a bycie osobą123
4.4.2. Katalog potrzeb osoby według Toma Kitwooda124
4.4.3. Techniki pracy z seniorem demencyjnym w koncepcji Person-Centered Care125
4.5. Komunikacja walidacyjna z seniorem w późnym stadium demencji jako narzędzie pracy terapeuty zajęciowego130
4.5.1. Istota i priorytety walidacji gerontologicznej130
4.5.2. Cztery stadia dezorientacji132
4.5.3. Techniki walidacyjne134
4.5.4. Przykłady walidacji pacjentów w poszczególnych stadiach dezorientacji135
4.5.5. Możliwe błędy podczas walidowania137
4.6. Podsumowanie138
Pytania sprawdzające139
Literatura140
Słowniczek pojęć144
Skorowidz148

1.Psychologiczno-społeczneaspektystarzeniasięistarości

Wniniejszymrozdzialezaprezentowanostarzeniesięwujęciupsychologicznym

ispołecznym.Opisanoprzemianyzachodzącewsferzepoznawczej,emocjonalno-

-motywacyjnej,atakżenajistotniejszezmianywzakresieosobowości.Istotnemiej-

scezajmujerównieżokreśleniesposobówprzystosowaniasiędostarościzuwzględ-

nieniempozytywnychinegatywnychaspektówstarzeniasię.Starzeniesięmatakże

wymiarspołeczny,wktóregoopisieodniesionosiędozjawiskaageizmu,geronto-

fobii,stereotypówdotyczącychosóbstarszych.Rozdziałzamykaopispozytywnego

podejściadostarości.

1.2.Graniceokresustarości

Oileustaleniekońcastarościniestanowiwiększejtrudności-wyznaczająmoment

śmierci,otylewskazaniepoczątkustarzeniasięjestwyzwaniem.

Różnicewewskazywaniuprogustarościsięgająnawet30lat.Naprzykład

Aschoffuważa,żestarośćrozpoczynasięjużpo45.r.ż.,Birrenzaśstoinastano-

wisku,żewiekgranicznystarościto75.r.ż.[za:Straś-Romanowska,2007].Wpol-

skiejliteraturzepsychologicznejrównieżwidocznesąróżnicezdańdotyczące

wieku,wktórymmożnamówićostarości.Przetacznik-Gierowskawskazujena

55.r.ż.,podkreślającplastycznośćowejgranicyimożliwośćprzesuwaniajejwdół

bądźwgóręo3lata[Przetacznik-Gierowska,1996:222-239].Innibadaczeuwa-

żają,żewiekwyznaczającystarośćto70.r.ż.[m.in.Wiśniewska-Roszkowska,

1989].Dośćwyraźnejestkryteriumdemograﬁczne,wktórymstarośćokreśla-

najestjako,,wiekpoprodukcyjny”wyznaczanydlakobietjako60.r.ż.,adla

mężczyznjako65.r.ż.

Trudnośćstanowinietylkojednoznaczneokreśleniepoczątkówstarzeniasię,lecz

takżeperiodyzacjategookresurozwojowego.

WedługŚwiatowejOrganizacjiZdrowiamożnawyróżnićtrzyokresystarości:

wczesnąstarość(60-74lata),

późnąstarość(75-89lat),

długowieczność(powyżej90.r.ż.).

Starośćnazywanabywatakżetrzecimwiekiem-wodniesieniudoosóbmiędzy

60.a80.r.ż.Użytecznymterminemjesttakże„wiekczwarty”obejmującyosoby

powyżej80.r.ż.,któresątraktowanejakogrupawiekowaodrębnakulturowoispo-

łecznie.Lazerproponujewyróżnić:

młodszychstarszych(youngold)-osobywwieku65-75lat,

średnichstarszych(midold)-osobywwieku75-85lat,

starychstarszych(oldold)-osobypowyżej85.r.ż.[Lazer,1985].

PodziałtenzostałprzyjętyprzezCOTA(CertiﬁedOccupationalTherapyAssistant)

ipropagowanyjestjakopomocnywrealizowaniuzadańwramachterapiizajęciowej

skierowanejdoosóbstarszych.Wyodrębnioneokresystanowiąpodstawęanalizy

Brak wyników

Terapia zajęciowa w geriatrii

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra