Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WPROWAdZENiE
Coraztrudniejjestwyobrazićsobieszkołębezpedagogaczypsychologa.Rosnąteż
społeczneoczekiwaniawobecichdziałań.Powoliprzestająonibyćpostaciamienig-
matycznymi,któremająswójgabinetgdzieśnakońcuszkolnegokorytarza.Przestają
równieżbyćkimś,dokogoidziesięzakarę,awięcosobami,którychnależysiębać.
Obecnieuczestnicyprocesuedukacyjnego(nauczyciele,uczniowie,rodzice)bardziej
świadomizadańpedagogaczypsychologaszkolnegoniżkiedyś.Dokonująocenyich
pracyiwiedzą,żewśródnichcizpowołaniemoraztacy,którychaktywnośćograni-
czasiętylkodospełnianiaurzędniczychobowiązków.Dlategoteżuczniowie,atakżeich
rodziceinauczyciele,dostrzegająctenfakt,zaczynającorazgłośniejartykułowaćswoje
potrzebyiwymagania.Oczekują,żepozanabytąiustawiczniepogłębianąspecjalistycz-
wiedząpedagogipsychologpowinnirównieżpracowaćnadwłasnymrozwojem
osobistym,którypomożeimwwypełnianiurolipowiernika,rzecznikaprawucznia,
inicjatoraikoordynatoraróżnychdziałań(pogadanek,spotkań,wykładów,warszta-
tów,treningówitp.),atakżediagnosty,organizatorawspółpracyzrodzicami,media-
tora,twórcyprogramówprofilaktycznych,doradcyzawodowegoitd.Wnspołecznym
umyśle”tworzysięidealnyobrazpedagoga/psychologaszkolnegojakoosobymądrej,
aktywnejipełnejzapału,doktórejmłodziludzielgną,nauczycieleprzychodząporadę,
airodzicejejnieunikają.
Książka,którąPaństwotrzymaciewręku,mapomócwzbliżaniusiędotegoideału,
albowiemjejautorzypostawilisobiezacelwspomócpedagoga/psychologawjegopra-
cy.Dziękiniejnietylkowzbogacąoniswojąpsychologiczno-pedagogicznąwiedzę,ale
znajdąteżwielepraktycznychporadipropozycjićwiczeńzuczniami.
CałośćprzedstawianegoopracowaniaodnosisiędosugerowanychprzezGrażynę
Katrę(2010,s.25)dwóchkategoriidziałańpedagoga/psychologaszkolnego,tj.moni-
toringuprocesuedukacyjnegoielementówśrodowiskawychowawczegoorazdziałań
wzakresiepsychoprofilaktykizachowańproblemowychwychowanków,atakżeinter-
wencjiipromowaniapozytywnychwzorcówirozwojuuczestnikówszkolnychinterak-
cji.ZgodnieztymkluczemwpierwszymrozdzialeBarbaraBraunkoncentrujesięna
tkwiącychwuczniuprzyczynachjegotrudnościwnauce.Wskazuje,żeczęśćznich,
jakobniżenieinteligencjiczyparcjalnedeficytypercepcji(warunkującedysleksję),jest
uwarunkowanabiologicznie,innaczęśćnatomiastzależyoddoświadczeńosobistych,
mającychwpływnapostrzeganieprzyczynzdarzeńczywłasnejosoby.Autorkawod-
niesieniudotejdrugiejkategoriiuwarunkowańuwzględniaproblemymotywacjido
nauki(rozpatrywanezpunktuwidzeniaróżnychteorii),poczuciawpływunazdarzenia
izwiązanegoznimoptymizmu,pesymizmuczyswobodywyboru.Zwracateżuwagęna
to,żeistotnymproblememjestpodziałzadańiwspółpracamiędzyspecjalistamipracu-
jącymizdziećminaterenieszkoły,tj.pedagogiem,psychologiemanauczycielami.
5