Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Słowowstępne
To,cotutajoddajęczytelnikowijako„wstępdopsychoanalizy”,nie
chcepodżadnychpozoremkonkurowaćzistniejącymipracami,omawiającymi
całokształttejgałęziwiedzy(HitschmannNaukaFreudaonerwicach,1913;
PfisterMetodapsychoanalityczna,1913;LeoKaplanPodstawypsychoanalizy,
1914;RégisetHesnardLapsychoanalysedesnévrosesetdespsychoses,Paryż
1914;AdolfF.MeijerDeBehandelingvanZenuwziekendoorPsycho-Analyse,
Amsterdam1915).Jesttowiernakopiawykładów,którewygłosiłempodczas
dwóchsemestrów1915/16i1916/17przedaudytoriumskładającymsię
zlekarzyilaikówobojgapłci.
Wszystkieosobliwości,którzeuderzączytelnikatejpracy,tłumacząsię
warunkami,wktórychpowstała.Niemożnabyłozachowaćwopisiechłodnego
spokojurozprawynaukowej;przeciwnie,mówcazmierzałdotego,bypodczas
dwugodzinnegowykładuniewyczerpaćuwagiswoichsłuchaczy.Wzglądna
doraźnedziałaniewymagałwielokrotnegopowracaniadotegosamegotematu,
np.razwzwiązkuztłumaczeniemsnów,późniejprzyomawianiunerwic.
Ugrupowaniemateriałupociągnęłozasobąito,żeniektóreważnezagadnienia,
np.zagadnienienieświadomego,nigdzieniezostałypotraktowanewyczerpująco;
sąonekilkakrotniepodejmowaneiodsuwane,ażdochwili,kiedynadarzysię
sposobnośćdorzucenianowychdanychdoichpoznania.Ten,ktoznadobrze
literaturępsychoanalityczną,niewieleznajdziewtym„wstępie”materiału,który
bymuniebyłznanyzinnych,owielebardziejwyczerpującychpublikacji.
Koniecznośćzaokrągleniaiodpowiedniegoujęciacałościzmusiłaautorado
dodaniawposzczególnychrozdziałach(oetiologiilęku,ofantazjachhisterycznych)
materiałudotychczasniezużytkowanego.
Freud
