Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wsiatkę.
Spojrzałanaogródpełenróżibluszczu.Tajemny
ogródpośródnowojorskichwieżowców.Dziwnie
spokojneizielonemiejsce,jakbyzdalaodzgiełku
itrąbiącychtaksówekprzyPiątejAlei.Wstałaizaczęła
sięprzechadzać.
Powróciłowspomnienieszaregolutowego
popołudnia;realizowaławłaśniereceptędlapani
Falkner,kiedyotrzymałaesemesodjednego
zbostońskichprzyjaciółojca–AlanBerryzginął
wjakimśbarzenapołudniu,pchniętynożem.Człowiek,
któryzdradziłprzedsiedemnastulatyjejojca,który
zmusiłHarry’egoRavenwoodadoucieczkizchorążoną
imałącóreczką,zginąłbezsensownąśmiercią.
Wszystkonanic.
Poczuła,jakuginająsiępodniąnogi.
Pięćminutpóźniejsiedziaławtanimbarzepodrugiej
stronieulicyizamawiałapierwszegowżyciudrinka.
Ostrysmakprzyprawiłjąokaszel.
‒Niechzgadnę–dobiegłzboksuwkącieniski,
rozbawionygłos.–Jestpaninowicjuszką.
Odwróciłasię.Mężczyznawyłoniłsięzcienia.Czarne
oczy,ciemnewłosy,potężnebarki.Nieznacznyzarost.
Byłniczymbohateralboprzystojnyzłoczyńcazfilmu;
jegowidokpodziałałnaniąjeszczesilniejniżwódka.
‒Miałamzłydzień.–Głosjejdrżał.
Jegookrutneizmysłoweustawykrzywiłironiczny
uśmiech.
‒Azjakiegopowodumiałabypanipićpopołudniu?
Otarłarozbawionaoczy.
‒Dlazabawy?
