ALL BOOKS
Monika Florczak-Wątor
Jerzy Domański, Paweł Dybicz, Roman Kurkiewicz, Robert Walenciak, Bohdan Piętka, Kornel Wawrzyniak, Agnieszka Wolny-Hamkało, Andrzej Werblan, Andrzej Walicki, Bronisław Łagowski, Marcin Ogdowski, Wojciech Kuczok, Andrzej Sikorski, Marek Czarkowski, Mateusz Mazzini, Jakub Dymek, Jan Widacki
Agnes Ársól Bikowska, Kinga Eysturland, Anna A. Prorok, Emiliana Konopka
Wprowadzenie tłumacza: Laotse (Laozi) urodził się w Chinach, w 604 r. przed Chrystusem. Kiedy umarł, nie wiadomo. Legenda mówi o nim, że przyszedł na świat, już mając lat 72, a przeżył lat 300. Podług innej wersji, Laotse nie umarł i nie umrze, bo wiedzą swoją zdobył nieśmiertelność. Filozoficzno-religijna osnowa tej wiedzy zawarta w trzech niedużych rozprawach: 1) Tao – Księga drogi, 2) Te – Księga cnoty albo prawości i 3) Kan-ing, czyli Księga sankcji. Dwie pierwsze są napisane, trzecia stanowi tradycję ustną i polega na kategoryzacji czynów ludzkich na dodatnie i ujemne, oraz na określeniu ich wzajemnego na siebie oddziaływania. Tao, wyraz pokrewny greckiemu teos lub łacińskiemu deus, charakteryzuje sam Laotse w taki sposób: „Istnieje – powiada on – jakieś najwyższe JEST, które zapłodniło niebyt i które z otchłani możliwości pierwotnej wyłoniło pierwiastki bytu, a później stworzyło z nich wszystkie istoty i ciała. Nie mam dla tego najwyższego JEST nazwy. Dam Mu imię, którem wyrażam Jego najistotniejszą własność (twórczą) – TAO (czyli Droga). W strofach niniejszych starałem się nie o dosłowność przekładową, ile raczej o oddanie myśli przewodniej tego mędrca wielkiego Wschodu.
In a few minutes you will receive a message sent to .
Click on the button in the message to confirm your subscription to the newsletter and receive your free e-book.
Accept the Terms and Conditions to continue using the Website.