WSZYSTKIE KSIĄŻKI
Jerzy Domański, Paweł Dybicz, Roman Kurkiewicz, Robert Walenciak, Jakub Dymek, Kornel Wawrzyniak, Wojciech Kuczok, Marek Czarkowski, Agnieszka Wolny-Hamkało, Andrzej Sikorski, Andrzej Werblan, Bronisław Łagowski, Andrzej Walicki, Marcin Ogdowski, Mateusz Mazzini, Bohdan Piętka
Przemysław Suchodolski, Jakub Kraciuk, Marcin Idzik
Marzena Żakowska, Lech Drab, Marek Klasa
Tomasz Dobrogoszcz, Tomasz Fisiak, Agata Handley, Krzysztof Majer
O autorze Święty Tomasz z Akwinu (1225–1274). Urodził się w rodzinie hrabiowskiej w okolicach Akwinu. Naukę rozpoczął w roku 1230, jako oblat, w klasztorze benedyktynów na Monte Cassino. Studia odbywał na uniwersytecie w Neapolu. W roku 1244 wstąpił do zakonu dominikanów. Jako uczeń kolegiów dominikańskich w Paryżu, a później w Kolonii kształcił się dalej pod kierunkiem Alberta Wielkiego. Został wykładowcą teologii na uniwersytecie w Paryżu, uczył również w wielu miastach we Włoszech. W związku z wykładami w Paryżu napisał komentarz do Sentencji Piotra Lombarda. W latach 1259–1264 napisał tzw. Summę filozoficzną czyli Summa contra Gentiles, a w roku 1265 rozpoczął pisanie swego największego dzieła – Summy teologii. Św. Tomasz uznany został za jednego z najwybitniejszych teologów i filozofów chrześcijańskich. Doktryna, którą stworzył, wywarła ogromny wpływ na naukę Kościoła katolickiego. Po śmierci w roku 1274, uznany został doktorem Kościoła, a w roku 1323 kanonizowany.
Fragment Wstępu tłumacza Przedstawiany w tym tomie traktat etyczny, obejmujący kwestie 23-46 z „drugiej części drugiej części” (secunda secundae) Summy teologii Tomasza z Akwinu mówi o czymś, co jest normatywną podstawą różnorakich teorii moralnych, odwołujących się do chrześcijaństwa. Tą fundamentalną normą wszelkiej chrześcijańskiej etyki jest potwierdzane z całą mocą w Ewangeliach, lecz podawane także w Starym Testamencie przykazanie miłości bliźniego. Choć jednak sama formuła tego religijnego nakazu – „kochaj bliźniego swego jak siebie samego”, dilige proximum tuum sicut te ipsum – jest od wieków ustalona, wypełniającą ją treść rozumiano na różne sposoby. (…) Miłość, o którą chodzi w omawianym przykazaniu, nie jest jakąś powszechną życzliwością lub sympatią, żywioną przez człowieka wobec innych ludzi i przysługującą mu z samej natury; jest to raczej moc czy też zdolność pochodząca bezpośrednio od Boga i podarowana ułomnemu człowiekowi, który sam nie mógłby jej z siebie wykrzesać, ale może zarządzać tym darem, używając go lepiej lub gorzej, właściwie lub niewłaściwie. I właśnie ta nadnaturalna, poniekąd teocentryczna miłość, określana jako caritas, stanowi centralny przedmiot przedstawianej tutaj części dzieła Tomasza z Akwinu (…).
Dostosuj tekst do każdego urządzenia
Twórz notatki
Rozpocznij czytanie tam, gdzie ostatnio skończyłeś
Mam już konto w internetowej bibliotece IBUK Libra
Nie mam konta w internetowej bibliotece IBUK Libra
PAMIĘTAJ!
Twój PIN do zasobów w:
Wygasa: dzisiaj
Aby zdobyć nowy PIN, skontaktuj się z Twoją biblioteką.
W ciągu kilku minut otrzymasz wiadomość na adres .
Kliknij w znajdujący się w niej przycisk, aby potwierdzić zapisanie się do newslettera i odebrać darmowego e-booka.
Zaakceptuj Regulamin, aby kontynuować korzystanie z serwisu.