Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Nasystemkomórekodpowiedzialnychzapoczucie
przestrzeniskładająsięczteryrodzajekomórek:miejsca,
kierunkugłowy,siatkiiściany.Skomplikowanytwór.
Dlategoodkrytogodopieroteraz.Choćjużwstarożytności
epistemolodzyzastanawialisię,skądwiemy,gdziesięznajdujemy.Ale
taknapoważniezaczętozajmowaćsiętymwXVIIIwieku.Brytyjscy
empiryści–JohnLocke,GeorgeBerkeleyiDavidHume–twierdzili,
żewiemy,gdziejesteśmy,wyłączniedziękizmysłom.Widzimy,
codziejesięnaokoło,iodpowiedniodotegosięustawiamy.
Aleprzecieżsąsytuacje,wktórychniemażadnych
wyznacznikówmiejsc,aitakczujemy,wktórymkierunku
powinniśmysięporuszać.
Właśnie.Napustyninaprzykład.Albokiedywnocywstajemy
iprzyzgaszonymświetlepotrafimytrafićdodrzwiczydokontaktu.
Przestrzeń,wktórejsięporuszamy–dwuwymiarowąlub
trójwymiarową–któramaswojąmetrykę,nazywamyprzestrzenią
euklidesową.Iterazwtejprzestrzeniwystępująsygnałymetryczne:jak
dalekomamyiśćiwktórymkierunku,azdrugiejstrony
–kontekstowe,czyliżemusimydojśćdoszafy,dodrzewa,
doskrzyżowania.Iprzecieżorientujemysięwtejprzestrzeninietylko
zapomocązmysłów.PierwszyzauważyłtoImmanuelKant.Twierdził,
żeempiryściniemająracji.Onuznał,żemyślimykategoriami
–naprzykładczasuiprzestrzeni–niejakowbudowanymiwnasz
mózg.Iżetekategoriesąniezależneodaktualnejrzeczywistości.Tak
jakwprzestrzenimożemyporuszaćsięwokreślonychkierunkach,tak
dlanasczasbiegnietylkowjednymkierunku.
MiałKantdobregonosa,choćwtedyniedałosiętego
sprawdzić.
Idlategotenspórpomiędzynimaempirystamimógłbysobietrwać
wiecznieibyćsporemczystofilozoficznym.Zatojednaklubię
neurobiologię–żepotraficzasemodpowiedziećnapytania,które
mogłynurtowaćludzkośćodzaraniadziejów.Wlatachtrzydziestych
XXwiekuzaczętobadać,jakzwierzętasięzachowująnaprzykład
wlabiryncie,jakrozpoznajądrogę,jakmogąprzechodzić
wposzczególnemiejsca.IwtedyEdwardTolman,amerykański
psycholog,doszedłdowniosku,żegdychodzimy,poznajemydane