Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział2
DługieMury
Gdybyspojrzećnaniezlotuptaka,ichkształt
przypominałbyogromną,obgryzionądoczystakość
rzuconąniedbalenapołudniowąAttykęprzezjakiegoś
najedzonegobogarezydującegonaOlimpiepołożonym
nadalekiejpółnocy.Jednanasadazalegałanaskalistej
grani;drugałączyłasięzwybrzeżem.Całkowita
długośćliczyłaprawiedziesięćkilometrów,lecz
rozszerzenianaobukońcachsprawiały,żeichobwód
wynosiłprawietrzydzieści.Niczymkościgoleniłączą
jedwa,niezwyklecienkie,sześciokilometroweodcinki:
gdybyustawićjąpionowo,całakonstrukcjazawaliłaby
siępodwłasnymciężarem.Nietakiejednakbyłojej
przeznaczenie,gdyżmowatuomurach,najdłuższych,
jakiekiedykolwiekwhistoriioplatały
dwa
miasta[1].
Ateny,położonenapółnocno-wschodnimkońcu,
liczyłysobieokoło200tysięcymieszkańców,gdyw457
rokup.n.e.ukończonobudowęmurów.Pireus,
napołudniowymzachodzie,byłmniejludny,lecz
większy:stanowiłportAteńczyków,zktórego