Dostosuj tekst do każdego urządzenia
Twórz notatki
Rozpocznij czytanie tam, gdzie ostatnio skończyłeś
Mam już konto w internetowej bibliotece IBUK Libra
Nie mam konta w internetowej bibliotece IBUK Libra
PAMIĘTAJ!
Twój PIN do zasobów w:
Wygasa: dzisiaj
Aby zdobyć nowy PIN, skontaktuj się z Twoją biblioteką.
Zaakceptuj Regulamin, aby kontynuować korzystanie z serwisu.
Kobiety, które w tej książce „opowiadają świat” to pisarki różnych narodowości, głównie anglojęzyczne. Ich wybór wynikał, czego nie ukrywam, raczej z potrzeby czytelniczej niż krytyczno-literackiej. W ten sposób jest to również moje „opowiadanie świata”, przy czym towarzyszy mu świadomość, że można to zrobić inaczej, i że będzie to całkiem inna opowieść. Równie subiektywne przyczyny stoją za faktem, że wielokrotnie powracam do twórczości Ursuli K. Le Guin, której w ten sposób mogę odwdzięczyć się za pomysł na tytuł książki.
Sygnalizowany ciąg: mit – baśń – fantastyka nie oznacza ewolucyjnego charakteru kobiecej literatury, ale dotyczy pewnej istniejącej wśród pisarek tendencji. Wykorzystują one mit i baśń do tworzenia nowych fabuł, zajmując tym samym wobec tradycji prostych form i niesionego przez nią kulturowego przekazu różne stanowiska. Nawiązując do typologii Susanne Schmid, zawartej w pracy Dziewica i potwór, można stwierdzić, że prezentowane autorki stosują wszystkie wymienione przez nią fabularne strategie postępowania z mitem.
Czym więc jest kobiece „opowiadanie świata”? Ursula K. Le Guin powiedziałaby, że to sposób uświęcenia różnych spraw, ale taki, którego się nie szuka. Bo świętość po prostu jest. W prawdzie, w bólu, w pięknie. I opowiadanie też jest uświęcone.
Autorka (Wstęp)