Налаштуйте текст для його коректного відображення на будь-якому пристрої
Створюйте нотатки
Почніть читати з того місця, на якому ви закінчили
Życie z nastolatkiem to czasem jazda bez trzymanki… i odwieczne pytanie, w jakich proporcjach połączyć wolność i kontrolę, by pozwalać nastolatkowi, aby zdobywał potrzebne umiejętności społeczne i życiowe i w sposób optymalny przechodził przez proces szukania odpowiedzi na pytanie „Kim jestem?”, a jednocześnie mieć poczucie, że jest się w jego życiu ważnym. Pozytywna Dyscyplina proponuje Ci nową rolę – zostań drugim pilotem w samolocie życia nastolatka, czyli bądź i wspieraj oraz porzuć nadmierną kontrolę. Jak? Przekonaj się sam! Okres nastoletni to zwykle czas ogromnej ilości stresu i dużych zmian dla nastolatków oraz ich rodziców. Młodzi ludzie naturalnie poszukują większej wolności i przechodzą przez proces przekształcania relacji z rodzicami, a ci drudzy często czują się wyobcowani i wykluczeni z życia dziecka, a nawet bezradni i bezsilni.
Pozytywne podejście do wychowywania szczęśliwych, zaradnych i dojrzałych nastolatków. „Pozytywna Dyscyplina dla nastolatków” pokazuje rodzicom, jak lepiej komunikować się z nastolatkiem i wychodzić poza destrukcyjne cykle zemsty i poczucia winy oraz przerwać błędne koło walki, by budować relacje oparte na szacunku. Nastolatki nadal potrzebują rodziców, ale potrzebują ich w inny sposób. Rodzice mogą wspierać ich, ucząc zdroworozsądkowej oceny sytuacji, skupiania się na rozwiązaniach i brania odpowiedzialności, rezygnując przy tym z gderania, kar i zakazów.
Miliony rodziców zaufały Pozytywnej Dyscyplinie – stworzonemu przez Jane Nelsen zdroworozsądkowemu i spójnemu podejściu do wychowywania szczęśliwych i odpowiedzialnych dzieci. W książce „Pozytywna dyscyplina dla nastolatków” znajdziesz sprawdzone i skuteczne sposoby na to, jak: uczyć nastolatka, by realizował cele, które ważne są dla niego, jak również te, które ważne są dla ciebie (np. domowe obowiązki), być po stronie swojego nastolatka i upewniać się, że on o tym wie, unikać pułapek nadmiernej kontroli i pobłażliwości, szczerze rozmawiać z nastolatkiem, pomagać mu radzić sobie z wyzwaniami wirtualnego świata, zamieniać trudne sytuacje w możliwości, motywować, dobrowolnie zrezygnować z kar i zabierania przywilejów na rzecz szukania rozwiązań, zadbać o to, by twoje osobiste tematy z okresu dojrzewania nie stawały ci na rodzicielskiej drodze
