Książka stanowi oryginalny wkład w refleksję nad polską pedagogiką filozoficzną, ze szczególnym uwzględnieniem dzieła Tadeusza Kotarbińskiego. Autorzy badają zagadnienia dotyczące kształtującego wpływu przeszłości, ale przede wszystkim koncentrują się wokół wciąż aktualnych problemów współczesnej edukacji, pytając o etyczność jednostki ludzkiej w świecie, który próbuje nas zwolnić z myślenia, w którym – cytując Herberta – „wybuchła epidemia instynktu samozachowawczego”. W ich rozważaniach powraca również kwestia roli, jaką może odegrać nauczyciel – spolegliwy opiekun – w tej edukacyjnej rzeczywistości, stawiającej nowe wyzwania i – pilniej niż kiedykolwiek – wymagającej od nas odpowiedzi na pytanie o kształt świata i nasze w nim miejsce.
The book discusses Polish philosophical pedagogy against the European background. It examines the work of Tadeusz Kotarbiński and the figure of a docile tutor. The publication concentrates not only on examining the past, but also on diagnosing the present state of Polish philosophical pedagogy and its formative influence on contemporary education. It also looks into the future in order to make possible prognoses.
