Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wktórympotocząsięsprawy.Jednaktoniefinanse
absorbowałygowtejchwilinajbardziej.Nacałym
świecieistniałatylkojednarzecz,któradlaCharlesa
Latimeraznaczyławięcejniżpieniądze.Jegojedyne
dziecko.Tutaj,zazamkniętymidrzwiami,mógłwreszcie
porzucićtwarzpokerzysty.Wyglądałjakprzeciętny
rodzic,drżącyzniepokojunasamąmyśl,żejego
dzieckumogłobysięstaćcośzłego.
Drugizdwójkimężczyznbyłowielemłodszy,miał
krótkoprzystrzyżonekruczoczarnewłosy,aoliwkowa
skórapołyskiwałajakzłoto,odbijającwpadające
dokomnatyświatło.Miałniecoponadmetr
dziewięćdziesiątwzrostu,adługienogiiszerokiebarki
pozwalałyprzypuszczać,żewszkoleinauniwersytecie
uprawiałwioślarstwo.Rzeczywiścietakbyło,ale
karierasportowaniespotkałasięzaprobatąwuja,tak
więcjegopierwszeIgrzyskaOlimpijskieokazałysię
ostatnimi.Złotymedalleżałzapomnianywktórejś
zszuflad.Kamal,książęSurany,lubiłrywalizacjęilubił
wygrywać,aletrofeamiałydlaniegodrugorzędne
znaczenie.
NerwowośćCharlesaLatimera,któraobjawiałasię
bezustannymkrążeniempopokoju,kontrastowała
zniemalstoickimspokojemmłodszegomężczyzny.
Mimożesiedziałonniemalbezruchu,mocnozaciśnięte
szczękiświadczyłyonapięciuwywołanymsytuacją.
Młodszymężczyznanależałdoinnejgeneracjiniż
dręczonynajgorszymiprzeczuciamiCharlesLatimer.
Dziśbyłyjegotrzydziesteurodzinyiprawdęmówiąc,
nietakzamierzałjeobchodzić,choćzjegozachowania
trudnobyłowyczytaćfrustracjęczychoćby
