Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
Niebędzieprzesadąstwierdzenie,żebiografistykajakogatunekpisarstwa
historycznegoległaupodstawhistoriografiijakotakiej.Uprawialijąnaj-
wybitniejsiprzedstawicielecechuhistorykówodczasówstarożytnych(Swe-
toniusz,Plutarch).Jejfundamentalnedlarefleksjihistorycznejznaczenie
wynikaztrzech,poniekądprozaicznych,przyczyn.Pierwszamawymiar
ontologicznyidotyczypytania-czymjesthistoria?Odpowiadającwduchu
MarcaBlocha,należałobypowiedzieć,żejesttonaukaoludziachwczasie.
Wnajogólniejszymsensietoludzietworząhistorię,jestonadomenądziałań
jednostekoodróżnialnychcechach,odmiennychżyciorysach,reprezentują-
cychróżnesystemywartościidoświadczenia.Drugaprzyczynazwiązanajest
zestrategiąantropomorfizacji,którąstosujemywbudowaniunarracjihisto-
rycznej.Mimowolnieuczłowieczamyprzecieżnietylkojednostki,aletakże
innepodmiotydziałające-państwa,narody,rasy,klasy.Wtymznaczeniu
metodabiograficznastajesięrodzajemuniwersalnegopodejściadobadania
przeszłościwogóle.Wreszcietrzeciaprzyczynaodwołujesiędospołecznej
funkcjihistorii.Wiedzaoprzeszłościtoczęśćogólnoludzkiegodziedzic-
twakulturowego,owartościnietylkoutylitarnej.Ztegopunktuwidzenia
ludziesąciekawiprzeszłości,stanowionadlanichźródłoinspiracjiiwzorów
zachowańlubteżodwrotnie,źródłozwątpieniairezerwuarnegatywnych
przykładów.Owąciekawośćprzeszłościnajlepiejbyćmożezaspokajawła-
śniebiografistyka,traktowanajakoopowieśćojednostkach,ichdylematach,
7
