Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PRZEDMOWA
Podręczniktenjestobszernymzbioremnotateknatematpodstawchemiileków.Jegoprzydat-
nośćdoceniąosobystudiującenaukiprzyrodnicze,farmacjęlubmedycynęimającewprogra-
mieswychstudiówkurschemiileków.Książkakoncentrujesięnapodstawachtejnaukiinie
wymagaodczytelnikawięcejniżelementarnejwiedzyzzakresuchemiiibiologii.Zkoleidla
studentówpragnącychzająćsięchemiąlekówjakoodrębnąnaukąksiążkatamożestanowić
cośwrodzaju„podręcznikapierwszegokontaktu”zwybranądyscypliną.
Chemialekówtointrygująca,całkiemnowanauka,któraosiągnęłapełnoletnośćzaledwie
10–20lattemu.Jesttodziedzinawpełnitegosłowaznaczeniuinterdyscyplinarna,wktórej
wymaganajestwiedzazzakresuchemiiorganicznej,farmakologii,biochemii,fizjologii,mikro-
biologii,toksykologii,genetykiimodelowaniakomputerowego.Większośćfirmfarmaceutycz-
nychorganizujedziśpracęswoichzespołówbadawczychwtakisposób,byspecjaliścizwszy-
stkichtychdyscyplinmoglinacodzieńzesobąwspółpracowaćiwspólnieplanowaćwalkę
przeciwchorobom.Taszerokośćhoryzontów—niezbędna,bystaćsięspecjalistąwdziedzinie
chemiileków—jestzarazemiwyzwaniem,inagrodą.Opanowanietyluobszarówwiedzynie
jestsztukąłatwą;aledziękitejsamejzłożonościzagadnień,zrozumienie,naczympolega
wojnazchorobaminapoziomiemolekularnymijaktworzysięmolekularne„armie”biorące
wtejwojnieudział,możesięstaćŹródłemniezwykłychpodnietintelektualnych.
Zamiaremautorabyłoskondensowaniepodstawowejwiedzyochemiilekówdorozmiarów
tekstu,którydajesięłatwoopanować,jestprzyjaznydlastudentainiekosztujemajątku.Pod-
ręcznikkoncentrujesięwyłącznienapodstawachporuszanychzagadnień,bezwchodzenia
wszczegółyibezpodawanialicznychprzykładów.Cowięcej,podstawowepojęcia,odktórych
wyliczeniazaczynasięomawianieposzczególnychtematów,stanowiąpodsumowaniezasad-
niczychfaktówipozwalająsięskupićnarzeczachnajważniejszych.
Chemialekówtonaukaszczególna,którakarmisięosiągnięciamityluinnychdyscyplin
naukowych.Jeślichcesięzaprojektowaćskutecznylek,niezbędnejestzrozumieniechorobyna
poziomiefizjologicznym,komórkowymimolekularnym;trzebawięcznaćsięinafizjologii,
inabiochemii,inafarmakologii.Aleszczególnegopodkreśleniawymagarola,jakąwchemii
lekówodgrywaszybkirozwójdwóchobszarówwiedzy.Popierwsze,biologiamolekularna
iinżynieriagenetycznaodkryłyprzedbadaczamiwielkąliczbęobiektów,któremogąsięstać
celemdziałanianowychleków;naukiteprzyniosłyteżnową,szczegółowąwiedzęostruktu-
rzeimechanizmachdziałaniaobiektówatakowanychprzezlekiznanejużoddawna.Podru-
gie,pełnewykorzystanietejnowejwiedzystałosięmożliwedziękipostępomtechnologiikom-
puterowychiprojektowaniakomputerowego.
PierwszeczterySekcjepodręcznikastanowiąwprowadzeniedochemiilekówjakodyscyp-
linynaukowej.KolejneSekcjeomawiająposzczególneetapydrogi,jakąmusiprzejśćkażda
substancjakandydującadorolinowegoleku—odpierwszej„burzymózgów”naukowcówdo
apteki;drogi,któratrwawielelat—dłużejniżpotrzeba,byukończyćstudia!Nowylekmusi
wtymczasiepokonaćwieleprzeszkód.Musizostaćtak„dostrojony”,byrozpoznawałkon-
kretnyobiektworganizmiepacjenta,anierzucałsiędoatakunaślepo.Musidoswegocelu
dotrzećprzezukładkrwionośnyiwykazaćsięprzytymtężyzną,którapozwolimuznieść
atakimechanizmówobronnychpacjenta.Jego„agresywność”musipozostawaćpodścisłąkon-
trolą:przezwiększośćpobytuworganizmiepacjentamasięzachowywaćłagodnieiniewinnie,
adopieropodotarciudocelumożeokazaćswąbezwzględnąskuteczność.Niełatwojestcoś
