Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wodniesieniudopacjentówzchorobamijamyustnej,azwłaszczazchorobą
przyzębia,bardzoczęstozdarzasię,żechoryniepotrafipodaćdokładniedatypo-
czątkuchorobyidopieroszczegółowewypytywaniebadającegoumożliwiawzględnie
dokładneokreślenieczasuwystąpieniapierwszychobjawówchoroby.Lekarzpowi-
nienpozwolićwypowiedziećsięchoremu,przyczymprzezzadawanieodpowied-
nichpytańmusistaraćsięnaprowadzićrozmowęnawłaściwetory.Takwięczbiera-
niewywiadówpowinnopolegaćnaprzysłuchiwaniusiępodawanymprzezchorego
informacjom,naichkrytycznymprzemyśleniuinazadawaniucelowanychpytań.
Uzyskanewtensposóbuporządkowane,istotnewdanymprzypadkudanepowinny
byćwpewnejkolejnościzapisywanewkarciechorobypacjenta.Kartatakastanowi
nietylkogłównąpodstawęustaleniarozpoznaniaiprzebieguleczenia.Jestonatak-
żedokumentemprawnym.
Rozumiejącznaczeniezebraniawywiadówniepowinnosiężałowaćpoświęcenia
imodpowiedniodługiegoczasu.Niestety,zwłaszczawpraktyceambulatoryjnej,
niezawszejesttomożliwe.Lekarzezmuszenisąniekiedyskracaćrozmowęzcho-
rymdokilkuminut.
Lekarzzbierającywywiadpowinienzdawaćsobiesprawęztrudności,jakiemoże
napotkaćzestronychorego.Niektórzypacjenciniewymieniająostatniozaobser-
wowanych,podstawowychdolegliwości,leczzaczynająopowiadaćoobjawach,które
wystąpiłyprzedwielomalaty,uważając,żetakbędzielepiej.Innizaśpacjenciwy-
mieniajątylkoniektórezeskarggłównych.Dużoskargpadanajczęściejzustpa-
cjentekznerwicami,niejednokrotniewokresieprzekwitania.Przykłademmogątu
byćpacjencizestomatodynią,kancerofobiąitd.
Trudnościwzbieraniuwywiadówmogączęstowynikaćzużywaniaprzezlekarza
lubchoregosłówiokreśleńniejasnychdlaobustron,mogąbyćteżzwiązaneze
świadomymlubbezwiednymwprowadzeniemlekarzawbłąd,np.wceluuzyskania
zwolnienialekarskiego.Częstymczynnikiemjesttakżegadulstwopacjenta.
Nienależyjednakżezapominać,żenaniektórepytaniachoryrzeczywiścienie
jestwstanieodpowiedzieć.
Trudnotuniewspomniećotrudnościach,jakienapotykalekarzzwłasnejstrony.
Trudnościtezależąprzedewszystkimodstopniajegowiedzyizdobytegodoświad-
czenia,atakżestanu,wjakimsięznajduje.Abymócwypytywaćpacjentaoważne
dlaustaleniarozpoznaniadolegliwości,musionpoznaćzpiśmiennictwaorazzwła-
snychobserwacjiobrazyklinicznerównieżrzadziejspotykanychjednostekchoro-
bowych.Niemożnabowiemrozpoznaćchoroby,jejnastępstw,możliwościpowi-
kłań,jeślinieznasięjejsymptomatologiiietiologii.
Częstąprzyczynątrudności,jakienapotykalekarzpodczasprzeprowadzeniaanam-
nezy,jestpoprostunieopanowanietechnikizbieraniawywiadów.Częstąwinąnale-
żyobciążyćwtymmiejsculekarzynauczycieliakademickich,którzyzbytmałąwagę
przywiązujądorozmowyzpacjentem,zawierzającwspomnianejjużaparaturze,
dającejtakdużoinformacji.Niektórzylekarzenawetżartobliwiemówią,iżnieraz
poobejrzeniuwieluwynikówbadańdodatkowychniewiedzą,czybadanaosoba
jestkobietą,czymężczyzną.
Lekarzpowinienzbieraćwywiadyosobiście.Cechowaćgopowinnapowaga,cier-
pliwośćispokój.Okazującchorymwspółczuciepowinienzapewnićichochęciudzie-
leniaimpomocy.
Wbadaniuprzedmiotowym,określanymtakżeterminembadaniefizyczne,wy-
korzystujemyprostemetodyopartenaposługiwaniusięwzrokiem,dotykiem,po-
17
