Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
NORWESKINORWEG
ARNEGARBORG
ŻebywpełnizrozumiećsytuacjęNorwegii
uproguXXwieku,należycofnąćsięoponadpół
tysiącalat.W1380roku,pośmiercikrólaHaakona
VIMagnussona,tronnorweskidziedziczyjegosyn
Olav,któryjednocześniejestkrólemDanii.Unia
personalna,doktórejprzystępująobakraje,
rozszerzonamiędzy1397a1523rokiemoSzwecję
(tzw.uniakalmarska),dajepoczątekokresowi,
którypowielulatachNorwegowiebędąnazywać
zaHenrykiemIbsenem„czterystomalataminocy”.
Wtymczasieichkrajzostajebowiemdotego
stopniazmarginalizowany,żestajesięwistocie
prowincjąduńską.Nanorweskimprzemyśle
wydobywczymidrzewnym,czyliskarbie
Norwegów,korzystagłównieKopenhaga,która
stanowiteżcentrumintelektualnedlamłodej
inteligencji.Duńskiewzorceprzenikają
donorweskiejkulturymieszczańskiej,wefekcie
czegonawetjęzykzaczynaprzypominaćduńsko-
norweskiamalgamat.Świadomośćnarodowa
zaczynasięjednakodradzaćpodkoniecXVIII
wiekuiszybkodajeosobieznać.Kiedyzpowodu
poparciaNapoleonaDanianamocytraktatu
kilońskiegotraciNorwegięnarzeczSzwecji,
Norwegowiepostanawiająwykorzystaćsytuację
i17maja1814uchwalająkonstytucję,
proklamująctymsamymniezależnekrólestwo.
Mimożeichradośćnietrwadługo,ponieważ
Szwedziszybkowysyłająprzeciwkonimarmię,ten
rokzapisujesięwhistoriiNorwegiijak1918
wPolsce.
