Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Innasytuacjawystąpi,gdylekarzzostaniepostawionywobecko-
niecznościratowaniażyciajednocześniedwuosób,abędziemiałmoż-
liwościratowaniajednej(aprzynajmniejbędziemusiałustalićkolejność
ratowania).Wzgodzieztraktowaniemżyciajakodobranajwyższego
będziewybórdokonanynazasadziehierarchiipotrzeblubprzyrów-
nychpotrzebachhierarchiiszans.Nieistniejebowiemzpunktuwidze-
niażycia,jakodobranajwyższego,zasadnośćrezygnacjizratowania
życiamającegoszansęutrzymanianarzeczgasnącegożycia,jeśliniema
szansnarównorzędnetraktowanieobu.Wtejsytuacjizrozumiałesię
stajeprzedkładanieczynnościzmierzającychdoratowaniażycianad
objawowepostępowaniewodniesieniudoumierających.Motywacja
takamożejednakwystąpićjedyniewsytuacjikoniecznościwyboru.
Wkażdejinnejsytuacjiokażdeżycienależywalczyćzrównymstara-
niem,zuwzględnieniemzasad,którezostałyprzedstawionewdalszych
rozdziałachksiążki.
Uświadomieniesobiepojęciadobrajestniezbędnedookreślenia
dróg,jakimimożnatodobroosiągnąć.Drogiteokreślanaukaopowin-
nościachdeontologia.Wzależnościodtego,naileczynyludzkie
przybliżająluboddalająnasodwartościokreślonejjakodobro,możemy
określaćjejakodobrelubzłe.Stądtylkokrokdoocenymoralnejczło-
wieka.Oocenietejbowiemdecydująnieuznanewartości,niesłowne
deklaracje,aledziałanienarzeczosiągnięciadobra.Myślę,żetakiepoj-
mowanietegozagadnieniamożebyćwspólnedlamoralnościwywodzą-
cejsięzróżnychkoncepcjifilozoficznych.Dlategoposłużęsiętusłowa-
mipapieżaJanaPawłaIIpochodzącymizjegoksiążkiDOsobaiczyn”:
DDoświadczeniemoralnościmusinasinteresowaćwszczególnysposób,
gdyżwartościmoralnedobroizłostanowiąnietylkowewnętrzną
właściwośćludzkichczynów,alemająrównieżtodosiebie,żeczłowiek
właśniejakoosoba,poprzeztemoralniedobrelubzłeswojeczyny,sam
stajesiędobrylubzły”.Zawódlekarzaprzezswojąsłużbęnajwyższemu
dobru,którymjestżycieizdrowieczłowieka,sprawia,żeludzie
uprawiającygonależyciesamistająsiędobrzy.Jesttojakbyodwrócenie,
aleipotwierdzeniesłówBiegańskiego,żeD...niebędziedobrymleka-
rzem,ktoniejestdobrymczłowiekiem”.
1.3.
16
Bioetyka
Jednaktradycyjnaetykalekarska,zajmującasięprostymizależno-
ściamilekarz–pacjent,zmieniaswójcharakter.To,cobyłojejtreścią
główną,dziśstanowizaledwieniewielkąjejcząstkę.Jednocześniepro-
blemy,którekiedyśmoglirozstrzygaćwswejwiedzyisumieniuleka-
rzewobecpostępumedycynyibiologii,zajmujądziśbiologów,psy-