Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Po​wieszmiwresz​cie,ococho​dzi?Cotozaoka​zja?
–Niepa​mię​tasz?Pią​tarocz​ni​catwo​ichza​rę​czynzAn​drze​jem.
Za​mu​ro​wa​łomnie.
–Czytojestpo​wóddoświę​to​wa​nia?
–Tak.Wtedycięspotkałem–mówiącto,ująłmojądłońipocałował.
Póź​niejob​jąłmnieiprzy​tu​lił,apo​tempo​ca​ło​wał.Dłu​goina​mięt​nie.
Wypiliśmyszampana,wysłuchaliśmyhejnału,obejrzeliśmynocnąpanoramę
Kra​ko​wa.Byłojakwbaj​ce.
NawakacjepojechaliśmynaCapri.Minęłopięćlatnaszegomałżeństwa,
Robertpostanowiłuczcićtoizorganizowałnamwyjazdnapięknąwyspę
doeks​klu​zyw​ne​goho​te​lu.
–Zo​ba​czy​cie,jakżyjąbo​ga​citegoświa​ta–po​wie​dział.
–Pokazałeśwubiegłymroku,wSaintTropez.Widzieliśmy,nasza
ciekawośćzostałazaspokojona.Ożeniłeśsięzkobietązgminu,nie
wpro​wa​dzajmniesiłąnasa​lo​ny–burk​nę​łam.
–Malutka,aletonaszapiątarocznica!Obiecuję,żenastępnewakacje
spę​dzi​mywzie​mian​ce.
Zatrzymaliśmysięwpięciogwiazdkowymhotelu.Robertwynajął
sa​mo​chód,że​by​śmymo​glipo​ru​szaćsiępowy​spie.
Dzieciomjednaknudziłosiężyciewwielkimświecie–hotelbyłpełen
przepychu,aletowarzystwomizerne,dlategoRobertpostanowiłzawieźćnas
doRimini,gdziejestwięcejzwyczajnychatrakcji.ZhotelemwRimininiebyło
takła​two,alewkoń​cuuda​łonamsięzna​leźćwol​nyapar​ta​ment.
–Jesttak,jaklubisz,Malutka.Bezklimatyzacji,zwidokiemnaruchliwą
ulicę,oboktaniejknajpki.Jakdobrzepójdzie,karaluchyteżsięznajdą
–po​wie​działmójmążzprze​ką​sem.
Karaluchówniebyło.Nocewhoteluurozmaicałynamniecykady,
awrzaskiamatorówmłodegowina,któreweWłoszechjesttańszeodmleka.
Wpo​ko​jubyłotakgo​rą​co,żeprzyza​mknię​tychoknachniedałosięspać.
Mimowszyst​kopo​bytwRi​mi​niwspo​mi​na​li​śmybar​dzomiło.
PopowrociedoKrakowawspólniestwierdziliśmy,żeświatprzeciętnych
ludzibardziejnampasujeniżświatmilionerów.No,możejatostwierdziłam
zwięk​szymprze​ko​na​niem.
Byliśmyjużpięćlatmałżeństwem.Mojeżycieprzeztenczasuległodużym
zmianom.Przestałambyćpracującąkobietąsamotniewychowującądziecko,
stałamsiężonązamożnegoczłowieka.Prowadziliśmydostatnieżycie.
Mie​li​śmydopo​mo​cyogrod​ni​kaidwieko​bie​ty.Mojeobo​wiąz​kiogra​ni​cza​łysię
dougotowaniaczasamiobiadu–robiłamlepszeruskiepieroginiżpaniStasia,
czasamicośsprzątnęłam–razwtygodniupaniKrysiapucowałacałydom,
iodczasudoczasuzrobiłamdrobnezakupy,bowiększewspólnierobiliśmy
wkaż​dypią​tek.
Siedziałamwdomui…gnuśniałam.Czytałamksiążki,rozwiązywałam