Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
śmierci,odwołującegosiędoepizoduegzekucjipisarzaprzezżołnierzy
armiiWłasowa(egzekucji,którazostaławostatniejchwiliodwołana).
Koncepcjaprzedstawionawtejksiążcestwarza,jaksięwwydaje,
dogodnypunktwyjściadoanalizyesejówLeviego,paradoksalnie
dlatego,żeautortenniejestwtekścieDerridybezpośrednio
przywoływany,możnawięcodnosićsiędoniegoniejakonazasadzie
(teoretycznej)metonimii,poszukującwnimwzorcanarracji,który
wkilkuaspektach„przylega”dostylupisaniawłoskiegoautora,
azarazemzaznaczaswojąwobecniegoodmienność(corównież
okazujesięinspirującewpracyinterpretacyjnej).
ŚwiadectwojestdlaDerridy„autobio-tanatografią[82],który
toterminrozumianyjesttujakoskładanawpierwszejosobierelacja
owłasnejśmierci,jakoopisaniewłasnejśmierci.Cząstka
słowotwórcza„bio(s)”niemalustępujemiejscacząstce„tanatycznej”,
sygnalizującprzemianęformułyautobiografiiwrozumieniu
Lejeune’owskimwhistorię„życiapośmierci”,wktórejpunktinicjalny
wyznaczarealna,fizycznaśmierćnarratora(autora?).Doświadczenie
„totalnejekspozycjiwmomencieśmierci”,opisywaneprzezBlanchota
zapomocąsłownikamistycznego(iokreśleńtakichjakświetlistość,
ekstaza,wyzwoleniezżycia),jestidiomem,sekretem,któryokazuje
sięniemalnieprzetłumaczalny.Trudnościwprzekaziebiorąsię
zwewnętrznejsprzecznościnarracjiowłasnejśmierci:autor
auto(tanato)grafiiopisujemomentwrzeczywistościnieopisywalny,
azarazemprzekraczagowperspektywieszerszejsamowiedzy
narratora,zperspektywyprzyszłości.Byoddaćanachronięczasugrę
perspektywpomiędzytym,cosięwydarzy(araczej,patrząc
zperspektywyskazańca,masięnieuchronniewydarzyć),atym,cosię
wydarzyłokoniecznejestwprowadzeniedotekstufigury„innego”,
gościaizarazemżywiciela/hosta[83];toonrelacjonujeśmierćautora
zpunktuwprzestrzeni,wktórymsięona(niemal)dokonała.Gość/host
trwa,zamieszkujewpunkcie„zawieszenia”życia,tużprzedprogiem
śmierci.Świadkiemtegotrwaniajestnarrator.
Dlategoteż,jaktwierdziDerrida,świadectwoniejestdowodem,
archiwum,dokumentem,informacją;musionozezwolićnato,
bypasożytowałananimjakośćwykluczanazjegoramliterackość.
Świadectwozawszezatemjest„nawiedzane”przezsymptomfikcji,