Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp.Holokaust–marginesydyskursu.
Auto(tanato)grafie
StudianadHolokaustem,rozwijającesięodkilkudekad,obejmujące
wielezróżnicowanychdyscyplinnaukowych:odhistoriografii,teorii
historiiipsychologiipoliteraturoznawstwo,historięsztukiisocjologię
utworzyłytakskomplikowanąteksturęinterdycyplinarną,żesame
mogłybystaćsięprzedmiotembadańzzakresumetodologii
nauk[1].Pomimopewnejdwuznacznościsnuciaskomplikowanych
spekulacji,niejako„pasożytujących”natakdramatycznym,
granicznymwydarzeniuhistorycznymistnieniewjejramach
elementówrefleksjimetadyscyplinarnejjestjużfaktem.Takicharakter
machoćbyzakorzenieniewholocauststudiespojęciadyskursu,którą
totendencjęwsposóbnajbardziejdobitnywydajesięreprezentować
książkaJakubaMuchowskiegoHistorykaShoah,poświęcona
wprawdzieprzedewszystkimhistoriografii,alepozwalającasię
odnieśćdoinnychdyscyplin.Jejautor,powołującsięnateorieMichela
Foucaulta,definiujedyskursjakopraktykętworzeniaznaczeńinarracji
osilnychakcentachinkluzywnychiekskluzywnych,operujących
szeregiemzakazówireguł,pozostającychwzględemsiebiewrelacjiwzajemnego
uzupełnienia,alerównieczęstotakżekonflikturównowartościowychracji.[2]
WśródregułiekskluzjiregulującychprocesprzedstawianiaZagłady
przywoływanychprzezMuchowskiegoznalazłysięnastępujące
formułybadawczeipisarskie:zakazwypowiedzifikcjonalnych
ifiguratywnych,pozytywnewartościowanierealizmuihistoriografii,
zakazkontekstualizacjiHolokaustu,negatywnepostrzeganienarracji
infantylnych,optymistycznych,„zbawczych”(redemptive)izakaz
uniwersalizacjiZagłady.Każdaztychregułmaswoje
uszczegółowieniailokalnezastosowania,wyjątkiiprzeciw-narracje,
któreokreślająregułyichprzekraczania.
WspółczesnynamysłnadpiśmiennictwemdotyczącymZagłady
Żydów/literaturąHolokaustuikonsekwencjitegowydarzeniadla
ponowoczesnejtożsamościrównieżcharakteryzujesięwewnętrznym
uporządkowaniem,którenadajetemuzjawiskuznamiędyskursu,
