Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
NAUCZANIETEGO,COJESTSPOŁECZNIEAKCEPTOWANE
Równowagamiędzykomfortemawyzwaniami
Kiedywyznaczamysztywnegraniceidbamyorutynę,dziecimogąbezpieczniepoznawać
światisięrozwijać.Mogąszukaćnowychdoświadczeń,sprawdzaćwłasnąumiejętność
stawianiaczoławyzwaniomiwszystkotodziejesięwbezpiecznych,określonychprzez
nasgranicach.Wżyciudzieckajestwieleokresówprzejściowych:zklasydoklasy,zeszkoły
doszkoły.Potemmłodyczłowiekwyprowadzasięodrodziców,podejmujestudia,zakłada
własnydom.Życietonieustannezmiany.Dlakilkulatkówniezmiernieistotnejest,żeby
ważnidlanichdorośli−rodzice,opiekunowie,nauczyciele−pomagaliimprzeżywaćdo-
świadczenieprzejściajakocośpozytywnego.Nawetjeślidzieckodoświadczaniepokoju
(pomyślotym,jaktysięczujesz,kiedyzaczynasznowąpracę),tojednocześniejestpod-
ekscytowane,otwierająsięprzednimnowemożliwości.Jeślidoroślibędąkonsekwentni
iniezawodni,jeślizapewniądzieckumiejscewolneodzagrożeńinakreśląwyraźnegrani-
ce,todziecko,czującsiębezpieczne,samozechcebadaćświatzewnętrznyipodejmować
nowewyzwania.Wrozdziale8wrócimyjeszczedotegotematu.
Dlaniektórychdzieciokresyprzejściowesątrudne.Towyjątkoweprzypadki,obejmujące
naprzykładdziecizzaburzeniamizespektrumautyzmu,dlaktórychkażdazmianamoże
byćtraumatycznymprzeżyciem.Zasadypostępowaniaztakimidziećmibędąskuteczne
takżewodniesieniudokażdegokilkulatka,którybardzonegatywniereagujenazmianę.
Kilkuletniedziecichcązrozumiećtenekscytującyświat,któryjeotacza.Chcąwiedzieć,jakto
działa,dlaczegojesttak,jakjest,cobysięstało,gdyby…Próbujązrozumiećrzeczywistość
Zpraktyki
Ben,4latai6miesięcy
UBenarozpoznanozespółAspergera.Momentprzejściazawszejestdlanie-
gobardzotrudnymdoświadczeniem.Każdazmianaaktywnościbudziwnimlęk
irodzinapięcie,nawetjeślichodzitylkooprzejścieodzabawydokącikajadalnego,
żebyzjeśćdrugieśniadanie,lubowyjściezsalinaprzedszkolnyplaczabaw.
Personelplacówkipomagachłopcu,zawczasuprzygotowującgonato,żecośsię
zmieni.Wodpowiednimmomenciektośmumówi:"Ben,zapięćminutusiądziesz
przystoleizjeszdrugieśniadanie”
.Minutępóźniejprzypominamu:"Ben,zacztery
minutyusiądzieszdostołu,żebyzjeśćśniadanie”
.Cominutępersonelprzypomina
Benowi,ileczasupozostałodomomentuzmiany,bynakoniecpowiedzieć:"Ben,
terazpójdzieszdostołu,żebyzjeśćśniadanie”.Potychsłowachdorosłybierze
chłopcazarękęiprowadzigodostołu.Takiepostępowaniewymagawytrwałości
ipilnowaniaczasu-wtedystajesięrutynąiprzygotowanynazmianęchłopiecuczy
się,jaknadsobąpanowaćwtrudnejdlaniegosytuacji.
Zastanówsię
Czymaszdzieci,którymtegorodzajuwsparciemogłobypomócwradzeniusobie
zezmianami,nawetjeślibyłobytotylkoczasowerozwiązanie?
9
