Jak negocjować w Brukseli?

Adam Kirpsza

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-7383-838-3

DOI:

-

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe Scholar

Rok wydania:

2016

Liczba stron:

454

XML:ISBN/ISSN:

Bibliografia:

Kirpsza, Adam. Jak negocjować w Brukseli?. Red. . Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, 2016, 454 s. ISBN 978-83-7383-838-3

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Kirpsza, A.

A2

T1 Jak negocjować w Brukseli?

PB Wydawnictwo Naukowe Scholar

PP Warszawa

YR 2016

SN 978-83-7383-838-3

Bibliografia BibTex:

@Book{ 185040, author = "Kirpsza, Adam", editor = "", title = "Jak negocjować w Brukseli?", publisher = "Wydawnictwo Naukowe Scholar", year = "2016", address = "Warszawa", isbn = "978-83-7383-838-3" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Kirpsza, Adam

ED -

TI - Jak negocjować w Brukseli?

PB - Wydawnictwo Naukowe Scholar

CY - Warszawa

PY - 2016

SN - 978-83-7383-838-3

ER -

Netografia (standard APA):

Kirpsza, Adam. Jak negocjować w Brukseli? [baza danych online] Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, 2016 [dostęp: 02 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/jak-negocjowac-w-brukseli-adam-kirpsza-185040.

Mamy do czynienia z wartościową, twórczą rozprawą naukową, która wypełnia lukę w literaturze przedmiotu i poważnie wzbogaca dorobek polskich nauk społecznych, zwłaszcza nauk o polityce, prawa i nauki o stosunkach międzynarodowych. Praca ta, oprócz...

ISBN/ISSN:

978-83-7383-838-3

DOI:

-

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe Scholar

Rok wydania:

2016

Liczba stron:

454

XML:ISBN/ISSN:

1. Założenia metateoretyczne i metametodologiczne20
Kwestie metodologiczne20
2. Triangulacja metodologiczna jako technika weryfikacji hipotez26
3. Metodologia badań ilościowych31
3.1. Definicja statystycznej weryfikacji hipotez31
3.2. Konstrukcja bazy empirycznej (próby)i operacjonalizacja zmiennych34
3.3. Metodologia punktów spornych (postulatów)37
3.4. Charakterystyka korelacji41
3.5. Charakterystyka regresji logistycznej44
3.5.1.3. Testowanie mocy predykcyjnej modelu55
Proces podejmowania decyzji w Unii Europejskiejw świetle konstruktywizmu społecznego60
w Unii Europejskiej60
2. Założenia konstruktywistycznego programu badawczego66
2.1. Dualizm ideacyjno-materialny66
2.2. Homo sociologicus jako podmiot rzeczywistości69
2.3. Instytucjonalizm socjologiczny73
2.4. Relacja agent-struktura78
2.5. Logika stosowności83
2.5.1. Style negocjacji legislacyjnych w ramach logiki stosowności89
2.5.1.1. Dystrybucyjne targowanie się90
2.5.1.2. Integracyjne targowanie się (wymiana)92
2.5.1.3. Rozwiązywanie problemów94
2.5.1.4. Deliberacja95
negocjacji96
2.6. Rola instytucji w znaczeniu organizacyjnym102
3. Teoretyczny obraz procesu podejmowania decyzji w Unii Europejskiej105
1. Procedury prawodawcze109
Formalny przebieg procesu podejmowania decyzji w Unii Europejskiej109
2. Zwykła procedura ustawodawcza (współdecydowanie)110
2.1. Przygotowanie projektu przez Komisję116
2.2. Pierwsze czytanie projektu123
2.3. Drugie czytanie projektu133
2.4. Procedura pojednawcza135
2.5. Trzecie czytanie projektu143
2.6. Finalizacja procedury144
3. Specjalna procedura ustawodawcza – konsultacja145
3.1. Przygotowanie projektu przez Komisję147
3.2. Wewnątrzinstytucjonalne podejmowanie decyzji148
3.3. Międzyinstytucjonalne podejmowanie decyzji151
3.3.3. Negocjacje między Parlamentem, Radą i Komisją157
3.4. Finalizacja procedury160
4. Komparatystyka procedur prawodawczych162
4.1. Komparatystyka ustrojowa163
4.2. Komparatystyka legislacyjna167
4.3. Komparatystyka materialna i formalna170
4.4. Komparatystyka temporalna174
4.5. Komparatystyka strukturalna178
1. Trilogi181
w Unii Europejskiej181
1.1. Hipotezy – czynniki determinujące organizację trilogów186
1.2. Weryfikacja hipotez192
w Unii Europejskiej205
2. Wczesne nieformalne porozumienia legislacyjne213
2.1. Hipotezy – czynniki determinujące wczesne porozumienia219
2.2. Weryfikacja hipotez225
3. Porozumienia pakietowe238
3.1. Hipotezy – czynniki determinujące zawieranie porozumieńpakietowych246
3.2. Weryfikacja hipotez253
4. Opóźnianie uchwalenia opinii w konsultacji przez Parlament270
przez Parlament272
4.2. Weryfikacja hipotez275
5. Poparcie postulatów przez Komisję280
5.1. Hipotezy – czynniki determinujące poparcie postulatów Parlamentuprzez Komisję284
5.2. Weryfikacja hipotez292
1. Konstruktywistyczna teoria podejmowania decyzji w zwykłej procedurzeustawodawczej306
1.1. Środowisko normatywne w zwykłej procedurze ustawodawczej306
Proces podejmowania decyzji w zwykłej procedurze ustawodawczej306
1.2. Hipotezy – czynniki wpływające na sukces postulatów Parlamentuw zwykłej procedurze ustawodawczej311
2. Weryfikacja hipotez323
2.1. Operacjonalizacja zmiennych324
2.2. Statystyka deskryptywna328
2.3. Analiza korelacji330
2.4. Regresja logistyczna336
3. Rekapitulacja wyników i rekomendacje negocjacyjne357
1. Konstruktywistyczna teoria podejmowania decyzji w konsultacji360
1.1. Środowisko normatywne w konsultacji360
Proces podejmowania decyzji w specjalnej procedurze ustawodawczej– konsultacji360
1.2. Hipotezy – czynniki wpływające na sukces postulatów Parlamentuw konsultacji364
2. Weryfikacja hipotez373
2.1. Operacjonalizacja zmiennych373
2.2. Statystyka deskryptywna377
2.3. Analiza korelacji379
2.4. Regresja logistyczna385
3. Rekapitulacja wyników i rekomendacje negocjacyjne397
Zakończenie400
Bibliografia412

3.Metodologiabadańilościowych

45

gdzie:

α-wyrazwolny(intercept,stała),punktprzecięciazosiąY,gdyfunkcjanieza-

wierazmiennych(X=0),

β

1,β

k-współczynnikiregresji,współczynnikikierunkowenachylenialiniire-

gresji,

k-liczbakolejnychzmiennychniezależnych.

CelemregresjiliniowejjestkonstrukcjanawykresierozrzutuzmiennychX

iYliniiprostej,którabędzienajlepiejopisywaćzwiązekmiędzynimi.Najpierw

uzyskanezpróbydanetransformujesięwpostacizmiennychiwprowadzana

wykres.Następniekonstruujesięnaichpodstawieprostązapomocą,codoza-

sady,metodynajmniejszychkwadratówpolegającejnaznalezieniujaknajmniej-

szejsumykwadratówodchyleń(czyliodległości)punktówobserwacjizmien-

nychodliniiregresji.Uzyskanewspółczynnikiprostejinformują,jakwzrostlub

spadekzmiennejXwpływanaY.NaprzykładprostaY=2000+397X,gdzie

Xjestzmiennąnwykształcenie”mierzonąwlatachedukacji,aYndochodem”

(wzł),oznaczałaby,żewzrostwykształceniaojedenrokodpowiadawzrostowi

zarobkówo397zł.PonadtojeśliwstawisięwmiejsceXliczbęlatedukacjida-

nejosoby,np.10,możnawyliczyć,żejejśrednidochódbędziewynosił5970zł.

Regresjaliniowapozwalazatemnietylkoprzewidywaćwpływpredyktorówna

zmiennązależną,aletakżeprognozowaćjejśredniąwartość.

Jednakżeregresjaliniowanapotykanatrzyproblemy,gdyjejzmiennaza-

leżnajestdychotomiczna(binarna,1lub0),comamiejscewniniejszejrozpra-

wie.Popierwsze,przyYznajdującymsiewprzedziale[0,1]regresjaniejestli-

niowa,leczprzybierakształtliteryS,ponieważzmianawielkościprzyspadku

lubwzrościeXojednąjednostkęjestprogresywniemniejsza,gdywarunkowa

wartośćoczekiwanazbliżasiędo0lub1.Ponadtoniemożeonaprzyjąćwarto-

ścioddo-∞do+∞100.Podrugie,prostawytyczonanabaziebinarnejzmiennej

zależnejłamiezałożenieohomoskedastyczności,czylizasadę,żewariancjabłę-

dulosowegojeststałalubtakasamadlawszystkichwartościzmiennychnieza-

leżnych101.Potrzecie,przyskalidychotomicznejnaruszonajestregułaorozkła-

dzienormalnymbłędulosowego102.Dlategobadaniezapomocąregresjiliniowej

wpływupredyktorównabinarnązmiennąobjaśnianąjestniemożliwe.

Remediumnapowyższeproblemystanowiwłaśnieregresjalogistyczna.Jest

toprocedurastatystycznaopartanakoncepcjiszansy,któramierzyimodeluje

związkimiędzybinarnązmiennązależną(0albo1)azmiennyminiezależnymi

wyrażonymiwróżnychskalachorazokreślaistotnośćstatystycznątychzależno-

ści.Stosujesięjąwceluoszacowaniaprawdopodobieństwazajściawydarzenia

YprzyobecnościokreślonychczynnikówX.Inaczejmówiąc,informujeona,jak

wzrostlubspadekX(zmiennychniezależnych,predyktorów,czynników)wpły-

100D.Hosmer,S.Lemeshow,AppliedLogistic…,s.5,6.

101S.Menard,op.cit.,s.5,7.

102D.Hosmer,S.Lemeshow,AppliedLogistic…,s.6,7.