Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
Wdobiezalewuinformacjami,kiedyjesteśmynimiwręczbombardo-
wani,częstonachalnieatakowani,zaczynamysięcorazczęściejzasta-
nawiaćnadtym,czymjestwrzeczywistościkomunikacja.Niewątpliwie
stałasięonainstrumentemekonomicznymipolitycznym,mającymza
zadaniekształtowaćstrukturyspołeczne.Komunikacjadysponujeapa-
ratamiprzekazu,licznymikomunikatorami,zktórychmożnakorzystać
ponadograniczeniamiczasowymiiprzestrzennymi(globalizacjasyste-
mu,kontaktzprzestrzeniami,np.zkosmonautami).
Komunikacjajestdziedzinąniezwykleszybkosięrozwijająca,tak
technicznie(np.środkiprzekazu),społecznie(dostępnośćorazmożli-
wośćtworzeniaikształtowaniakomunikatorów,np.portali),jakiinter-
akcyjnie(koniecznośćdostosowaniezmysłówiświadomościdoliczby
ijakościpercypowanychbodźców).JakzauważaMarekKonopczyński,
nwprocesiesocjalizacjijednąznajistotniejszychról,jakopodstawową
formułękomunikacjiinterpersonalnejifundamenttożsamościindywi-
dualnejispołecznej,odgrywajęzyk”(M.Konopczyński,2013,s.94).
Autorwskazuje-zgodniezpodejściemBasilaB.Bernsteina,żepo-
międzyjęzykiemamowąznajdujesięstrukturaspołeczna,któradeter-
minujekomunikację.B.Bernsteinukazałewolucjędefinicjikodu-od
określeńwkategoriachwskaźnikówjęzykowychdookreśleńrozpatru-
jącychkodywedługichzawartościsemantycznej.Mamyzatemregula-
torokreślonychaktówużyciajęzykazeszczególnympodkreśleniem
systemówsemantycznychoTowłaśnieB.Bernsteinzdefiniowałkodję-
zykowyjakozasadęregulatywną,którąprzyswajamywsposóbukryty,
