Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział4
ZAWODNIK
Nietrzebabyłowielemówić,żebygonakręcić,czasemwystarczał
lekkiuśmieszek,czasemsamcośsobiewymyśliłalbodorabiał
ideologiędojakiejśwyimaginowanejzniewagi.Wykorzystywał
nieistotnegestyczypojedynczesłowa,chowałjegłębokowsercu,
ażzaczynałypulsować,bywkońcuwybuchnąćzsiłąenergiijądrowej.
Dużopóźniejdopublicznościdotarło,żeJordanniejestwstanie
zapomniećnawetonajdrobniejszychszczegółach.Wieluobserwatorów
popełniałobłąd,myśląc,żete„minizniewagi”sąśmiechuwartymi
wytworamiwyobraźniMichaela,narzędziami,któremająrozpalićjego
ambicję,iżejakjużsięznimiupora,topowyrwaniukolejnego
zwycięstwapoprostuonichzapomni.Aleprawdabyłazupełnieinna.
Michaelniebyłwstanieonichzapomnieć.Byłytaksamosilnie
wpisanewjegotożsamość,jaksłynnywywalonyjęzyk.Potrafiły
gowyprowadzićzrównowaginawetdrobnerzeczy,alepierwszytaki
incydent,którynajbardziejzapadłmuwpamięć,byłpoważniejszy.
„Wracajdodomu,dokobiet”.
SpośródmilionówzdańwypowiedzianychprzezJamesaJordana
donajmłodszegosyna,tojednoMichaelzapamiętałnalata.
„Ojciecbyłmechanikiem–wspominałpolatachJordan.–Starał
sięzaoszczędzićpieniądze,naprawiającwszystkimsamochody.Starsi
braciaczęstopracowalirazemznim.Leżałpodpodwoziem,prosił,
żebymupodaliklucz9/16,aonitorobili.Alekiedytrafiałonamnie,
niemiałempojęcia,oczymmówi.Wkońcuzacząłsięnamniezłościć
ipowiedział:»Niemaszzielonegopojęcia,ocowtymchodzi.Wracaj
dodomu,dokobiet«”.
Tesłowanadługopozostałymuwpamięcijakowyzwaniedlajego
nastoletniejmęskości.Inawetwtedy,kiedypopierwszychburzach
hormonalnychzacząłnabieraćmasy,nadalmiałraczejfigurę
cherubinka.Starszerodzeństwogouwielbiało,mamaczęstoprzytulała.
Byłotojednaktylkoprzebranie.
Okrutnesłowaojcaaktywowałyukrytygdzieśgłębokozbłąkany
szczepDNA,odpowiedzialnyzaniebywalesilnego,wręcz
tytanicznegoducharywalizacji.Odzwierciedlałylekceważenie,
zktórymJordanspotykałsięjakodzieckowswoimdomunacodzień.
