Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
28
RozdziałI
ikonstruktywnegokrytycznegomyśleniaonich,dajemożliwośćpłynnościetapów
twórczości,wyzwalaskojarzenia,stymulujeuwagęipostrzeganie,rozbudzaiwy-
zwalaosobistąwyobraźnięitwórcząinwencję.Alenajważniejszym,jakpodkreśla
DanutaMichałowskawodniesieniudodziałańteatralnych,jestnobcowaniezdzie-
łemsztuki”52.Wewspółczesnejedukacjiartystycznejstosujesięmetodyzachowawcze
nastawionenaprzeszłość,napoznaniedziełsztuki,zdobycieonichiichtwórcach
historycznejwiedzyorazukształtowanieumiejętnościinterpretacjidziełsztuki.Dru-
gimrodzajempracymetodytwórcze,zapomocąktórychuczestnikmamożliwość
spotkaniasięznowąjakościąwobszarzewłasnegodoświadczania,samodzielne-
godziałaniaorazmyśleniawykraczającegopozastereotypyischematy,tymsamym
spotykającsięzesobąsamymjakotwórcą53.Procesypoznawczewedukacjiarty-
stycznejobejmująodpowiadanie,reagowanie,wrażliwośćnasztukę(responding),
szacowanie,ocenianie,wartościowanie,uznaniewartościdanegodziałaniaczywy-
tworu(appreciation)(Johno)Toole)54.DanutaMichałowskawdoniesieniudocha-
rakterystykidziałańartystycznychiskutecznościichoddziaływaniastwierdza:
nWdziałaniuartystycznymważnyjestczas.Kiedyczłowiekoglądagrędramowąlubwniej
uczestniczy,słuchautworulubgotworzy,oglądaobrazlubgorysuje,czytaksiążkęlubpi-
szewiersz,kreujewewnętrznąodpowiedź.Tenprocesodbioruwrażeńzmysłowych,two-
rzeniaintuicyjnych,częstoopartychnaskojarzeniachodpowiedzi,jesttaksamoistotny
dlarozwojukreatywnościjednostkijakefektkońcowywpostaciwykrystalizowanejodpo-
wiedziczyocenydziełalubukończonegodziełaartystycznego:tekstu,obrazu,muzyki”55.
JakpodkreślaRyszardSolik:
nUstanawianiedziełajestbowiemnieuchronnymdialogiemzprzeszłościąiaktualnością,
dialogiem,wktórymtwórcanieodmiennieinterpretujeireinterpretujesztukę.Powołując
jejkolejnematerializacjeiwcielania,rekonstruujeobecnesensyistandaryzacjeartystycz-
nychegzemplifikacji,które,nierzadkoprzekroczywszydotychczasowehoryzontysztuki,
stwarzająsposobnośćjejparadygmatycznegoubogacenia”56.
AmerykańskikrytykMichaelFried,wswoimartykuleArtandObjecthood
z1967r.zawarłtezęstwierdzającą,wujęciumodernistycznejteoriisztuki,teatr
jestzaprzeczeniemsztuki,przynajmniejwjejnowoczesnymwydaniu,tymsamym
stającsięnajwiększymdlaniejzagrożeniem,naktórewgFriedaskładająsięelemen-
tycharakterystyczneiwydawałobysięoczywistedlateatru,awięcpubliczność,bez
którejteatrnieistnieje,stajesięniepełny,niekompletny,następnieistnienieróżnych
52
D.Michałowska,Edukacjaartystyczna-odwrażliwościestetycznejdowrażliwościintelektu-
alnej,[w:]Filozofcznekontekstyedukacjiartystycznej,(red.)S.Krzyśka,R.Kubicki,D.Michałowska,
Wyd.NaukoweWydziałuNaukSpołecznychUAM,Poznań2011,s.72-79.
53
D.Michałowska,Edukacjaartystyczna…,op.cit.,s.85-86.
54
J.o)Toole,Teprocessofdrama:negotiatingartandmeaning,Wyd.Routledge,London1992
(za:)D.Michałowska,Edukacjaartystycznał,op.cit.,s.78.
55
D.Michałowska,Edukacjaartystyczna…,op.cit.,s.78.
56
R.Solik,Pejzażesztuki…,op.cit.,4.