Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WspomnianyjużutwórksięgiIX(112),przełożonyprzez
Michalskiego21,interpretowanoczasemjakowesołą
śpiewkę,toznówjakoprzejawłagodnegohumoru
moralizującegolubwręczjako„kapitalnyżart”czy
wreszciejako„satyrycznypoematwyśmiewającyróżne
pragnienialudzkie”,alezdaniemJ.Gondyjest
tonaprawdęludowaprośba(„raznaludowo”,jaksię
tounasmówi)dobogaodaniekażdemutego,czego
onsampragnie.Anp.innyutwór,wktórymsiędoktor
zwracadoswychroślin,uważanozarodzajfacecji-
intermezza,chociażniktniekwestionowałwartości
bardzopodobnegotreściowoutworu
Atharwawedy
zapewniającegooboskiejmocytkwiącejwroślinach
leczniczych.Wobectegowypadaiówutwór
Rygwedy
,takpodobnydozamawiańczyzaklęć
Atharwawedy,
uznaćzauroczystesławienieroślin
nadającychsiędoleczeniachorób.
WreszcieutwórksięgiVII22niejestanisatyrą
nabraminów,choćichrecytowaniehymnówpodczas
ofiaryprzyrównujedokumkaniażab,ani„komicznym
intermezzem”,aniteżżartemczyparodią,tylko
poważnymzaklęciemmającymsprowadzaćdeszcz(jedna
zkilkunazwżaby,itojużwedyjska,znaczydosłownie
„przywołującadeszcz”).
Nazakończenietychuwagotreściutworów
Rygwedy
wspomnę,żeokoło40znichkończysię„pochwałą
hojności”(
danastuti
)zawartązreguływ3–5zwrotkach
ostatnich;wyjątkowotakapochwałastanowicałyutwór.
AdresatemwieluznichjestIndra,alewewłaściwych
„pochwałach”wielbiącysięzwracadoAgniego.
Wykazującpredylekcjędopewnychwyrażeńizwrotów,
takiepartietekstówjednakzdradzająistylistycznie,
ijęzykowo,aniekiedyteżmetrycznietendencję
doodróżnianiasięodutworu,któregoczęśćstanowią
izktórymsięprzecieżwiążąmniejlubwięcejściśle.
Wartościpoetyckiejniemajążadnej.
Aprzedtem?
