Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Część1
Anatomiczne,fizjologiczne
iśrodowiskoweuwarunkowania
artykulacjiwświetleliteratury
przedmiotu
Wyjaśnieniezłożonychprocesówbiologicznych,neurologicznych
ifunkcjonalnychzwiązanychzmowąjesttrudne.Wliteraturze
najczęściejwyróżniasiętakieczęścinarządumowy,jak:analizator
ośrodkowy,efektorobwodowy,narządsłuchuiaparatoddechowy
[Pruszewicz,1992a:222].
Analizatorośrodkowymowyzlokalizowanyjestwróżnych
okolicachmózgu.Tworzytzw.układyfunkcjonalneokreślonych
okolickorymózgowej.Dziękibadaniomempirycznymnajlepiej
poznanewydająsięanalizatorysłuchowyikinestetyczno-ruchowy,
umożliwiająceprodukcjęikontrolęmowy[por.Maruszewski,1970:
66−70].
Częśćobwodowaobejmuje:
1)układoddechowy–wytwarzającyprądpowietrzaniezbędny
dopowstawaniadźwiękówmowy,
2)układprodukującydźwięk(krtań),
3)aparatartykulacji,zwanynasadą(język,zęby,wargi,policzki,
podniebienie),
4)rezonatory(jamy:gardłową,ustnąinosową)oraz
5)narządsłuchu(ucho).
Uczłowiekanarządymowneniesłużąpierwotnieartykulacji.
Tafunkcjajestwtórnawstosunkudoczynnościbiologicznych,
niezbędnychdopodtrzymaniażycia.Wielofunkcyjność
anatomicznychstrukturtworzącychobwodoweukładyoddechowy,
fonacyjnyiartykulacyjnysprawia,żesąoneprzedmiotem
