Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Przyczynydyslaliiwliteraturze
przedmiotu
Polscyautorzyprezentujądwastanowiskadotycząceprzyczyn
dyslalii.
Pierwsze–znacznieograniczająceliczbęijakośćprzyczyn
zaburzeńartykulacji−zakłada,żesąonewynikiemtylkojednej
grupyprzyczyn,tj.defektówstrukturalnychlub/idysfunkcjistruktur
obwodowych.Tostanowiskozakłada,żezaburzeniedźwięków
mowy,wywołaneinnymiprzyczynaminiżwymienione,niepowinno
sięokreślaćdyslalią,gdyżsątylkojednymzobjawów
towarzyszącychróżnymformomzaburzeńmowy,anieizolowaną
jednostką.
Dyslalią,wedługtegopodejścia,powinnosięnazywaćtylko
tezaburzeniaartykulacji,któresąwyrazemtrudnościwtworzeniu
substancjifonicznejwpłaszczyźniesegmentalnejościśleokreślonej
etiologii,będącychefektembrakuanatomicznychwarunków
dopoprawnejwymowyorazte,któresąspowodowane
uszkodzeniemreceptorasłuchowego.Wadywbudowietych
narządówmogąpociągaćzasobąkonsekwencjewpostacizmiany
miejscaartykulacjigłosek,ichsubstytucjibądźcałkowitegobraku
realizacji.Nieprawidłowabudowanarządówartykulacyjnych
zakłócaichfunkcjonowanieiwpływanaartykulację.Dotych
zaburzeńnależątakie,któreI.Styczek[1980]iS.Grabias[2002]
określająmianemdysglosji,ainniautorzynazywajądyslalią
mechaniczną,organiczną,obwodową.H.Mierzejewska
iD.Emiluta-Rozya[1997]doprzyczyndyslaliiobwodowych
włączająrównieżzakłóceniadźwiękówwywołanenieprawidłowo
przebiegającymrozwojemczynnościfizjologicznych(np.żucia,
oddychania,połykania).
Drugiestanowiskozakładaróżnorodnośćprzyczyndyslalii.
H.Spionek[1981]uważa,żedyslalianiejestjednostkąchorobową,
leczzespołemobjawówwywołanychróżnymiczynnikami,awielu
autorówpopieratękoncepcję.
Zgodnieztymzałożeniemprzyczynamidyslaliimogąbyć:
1.Zmianyanatomiczneaparatuartykulacyjnego,takiejak:
