Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
ADAMMICHNIK:POCHWAŁAROZMOWY
Rozmowapozwalaludziompoznawaćsięwzajemnie.Pomagapoznawaćcudze
motywy,systemywartości,kompleksyimarzenia.Dotyczytokonkretnychludzi,
środowisk,takżenarodów.Relacjepolsko-litewskiemimowielowiekowejwspólnoty
losówskomplikowaneizaplątane.Powodytegozaplątaniaikonfliktowościspraw
dziesięciorzędnychinaczejrozumianewPolsce,ainaczejnaLitwie.Postronie
litewskiejdominujejaksięwydajegłębokozakorzenionanieufnośćipodejrzliwość;
postroniepolskiejignorancja.Taignorancjaczyninas,Polaków,podatnymina
manipulacjeiprzesądy;podejrzliwośćlitewskaprowadzidoutrwaleniastereotypów.
DlategorozmowaLitwinazPolakiempozwalarozpoznaćrozmówcę.Pomagateż
zrozumiećnaturęsporutym,którzyprzysłuchująsięrozmowie.
Zwłaszczajeślirozmawiajądwajpisarześredniegopokolenia,którzypamiętająepokę
sowiecką,alepełnądojrzałośćosiągnęlijużwepocewolności.
Takiedialogibardzocenne.PamiętamswojepierwszespotkaniazLitwinamiz
Litwy,bylitoTomasVenclovaiVirgilijusČepaitis.Choćzaprzyjaźnienizesobąbyli
przecieżodmienni.Tomasbyłklasycznymuniwersalistą,okcydentalistą,natomiast
Virgilijusreprezentowałopcjęnacjonalistyczną.Należyjednakpodkreślić,żebyłto
nacjonalizmnarodumałego,dręczonegoirusfikowanegoprzezpotężnemoskiewskie
imperium.Tomasniebyłnacjonalistą,wręcznieznosiłnacjonalizmu,choćuparcie
demonstrowałswójlitewskipatriotyzm.
WopiniachVirgilijusazaskoczyłamnieniechęćdoSołżenicyna,którydlamniebył
wtedyidolem.Natomiastonwyczułwjegopisarstwiesentymentdowielkorosyjskiego
nacjonalizmu.LitwinmiałantenybardziejwyczuloneniżPolak.Mniejednakbliżej
byłodoTomasazjegotrzeźwym,uczciwymikrytycznymstosunkiemdociemnych
karthistoriiLitwy.ToproblemwewszystkichkrajachEuropyŚrodkowejiWschodniej.
LitewskihistorykAlvydasNikžentaitisoBiałorusi:
Kulturypamięci,wktórychdominujepostaćofiaryczyzwycięzcy/zbrodniarza,niesą
zupełnieczyste.Niezależnieoddominacjijednegoelementuspotykasięwnichrównież
drugistereotyp.IchociażnaBiałorusidominujemotywpartyzantazwycięzcy,tojednak
napotykasięturównieżelementyofiary,którezazwyczajodnosząsiędostrat
poniesionychwczasieWielkiejWojnyOjczyźnianej.TymsamymnaBiałorusiróżnica
międzyzwycięzcąaofiarąjestbardzoniewielka.Typologicznieupodabniasięwięcona
dokulturypamięciwPolsce,gdzieofiarawpostaciżołnierzaArmiiKrajowejprzeważa
nadzwycięzcą[1].
PrzeżyciembyłdlamnierównieżdwugłosoWilnieCzesławaMiłoszaiTomasa
Venclovy.Tendwugłosbyłprzygotowanydlapodziemnegokwartalnika„Zapis”,a
pomysłodawcąbyłAndrzejDrawicz.GotowytekstMiłoszwysłałdoprzeczytania
Giedroyciowi.Atennajspokojniejwświeciewydrukowałgow„Kulturze”,blokująctym
samymdrukw„Zapisie”.Redaktorów„Zapisu”,zwłaszczaWiktoraWoroszylskiego,