Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wychowawcząitp.1Wminionychwiekachztakimigramiofabule
dziecięcejraczejsięniespotykamy,ajeżelijuż,pełniłyonefunkcjegier
rodzinnychibyłykonstruowanewmyślzasadgierprzeznaczonych
powszechniedladorosłych.Przykłademmożebyćgragęś.Towcalenie
oznacza,żegrydladzieckabyłyniedostępne.Wręczodwrotnie,dzieci
groszabaw,wtymtakżegryprzeznaśladownictwo,przejmowałyod
dorosłych,awięcwnikaływtradycjeświatadorosłychizarazemsta-
wałysięjejnosicielami,apóźniejprzekazicielamitychtradycji.Powiem
więcej:jużwśredniowieczuwsferachwyższychchłopiecodsiódme-
gorokużyciawtokukształceniapodokiemopiekunamusiał–obok
naukijazdykonno,strzelaniazłuku–wramachnabieraniaogłady
towarzyskiejzapoznawaćsięzgramiwszachyiwarcaby.Tępowin-
nośćwypełniaćmusiałypóźniejcórkirycerzy,uczącsięgrywszachy
iinnegryplanszowe2.
1Grydziecięcewspółcześnierozpowszechniająsięszczególniewpostaciśrodków
medialnych;liczbatychgierstalewzrasta.Jesttozjawiskobardzodynamiczne,które
należyszczególnieśledzić,azarazemobszar,którywymagagruntownychbadańnauko-
wychzwłaszczawwymiarzewieloaspektowym(interdyscyplinarnym).
2R.Bubczyk:Szachyirycerze.Ograchplanszowychwangielskiejkulturzewyższejpóź-
negośredniowiecza.Lublin2005,s.40–41,45.
