Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
CliveSherbornezabrałdziecko,któreprzyniósł
narękach–zaczerwienioneodpłaczu,zcienkimi,
ciemnymiwłoskamiibladąskórą–leczoświadczył,
żejegoprawnikodwiedzijeszczehrabiego.Miał
łagodny,smutnygłosiniewyglądałjakktoś,ktowiele
latpóźniejzostanietakbrutalniezamordowany.Francis
zastanawiałsię,comusiałosięzdarzyćwmiędzyczasie,
żedotegodoszło.
–PanSherborneprosiłmnie,abyminformowałpana
owszelkichznaczącychwydarzeniachwjegorodzinie,
milordzie,coteżniniejszymczynię…toznaczy
informujępanaojegośmierci.Każdyprzyzna,
żetoznaczącewydarzenie.
–Zaiste,panieWiggins.
Franciszastanawiałsięprzezchwilę,czymatka
dziecka,żonaSherborne’a,nadalżyje,icosięstało
zdziewczynką.
–Zmarłydałmiswegoczasulist,pismo,któremiałem
panudostarczyć,gdybyumarł,ponieważchciałmieć
pewność,żektośzadbaoAnnęSherborne.Nalegał,
abymprzekazałpanutenostatnilistosobiście.
FrancisdoskonalepamiętałWigginsa,ponieważjego
wyglądzewnętrznynieuległwiększejzmianie.
Poprzednimrazemmocnogestykulowałnad
wrzeszczącymwpowijakachniechcianymnoworodkiem,
leczterazsplótłciasnodłonie.Wciemnychoczach
widziałźleukrywanąmieszaninędezorientacji
istrachu.
–Niebędędłużejkłamał,lordzieDouglas.Pański
stryj,LyntonSt.Cartmail,czwartyhrabiaDouglas,
dobrzemipłaciłzazachowaniemilczeniaojego
